Metro doet de test: Uber of taxi?
Er gaat geen dag voorbij of de omstreden taxidienst Uber komt in het nieuws. Maar hoe is het eigenlijk om op de dienst een beroep te doen? Metro deed de test voor een rit in het centrum van Brussel. Op de heenweg met Uber en terug met een gewone taxi.
Eerst de app downloaden en dan sta ik met de smartphone in de hand zenuwachtig te wachten op mijn eerste rit met de alternatieve vervoerdienst. Net op het moment dat ik me afvraag hoe ik mijn chauffeur - Jules - überhaupt ga herkennen, verschijnt zijn nummerplaat via de app op mijn scherm. Nog geen minuut later komt hij aan.
Eenmaal ingestapt, wijst hij me er vriendelijk op dat de gordel om moet. «Engels, Nederlands, Frans of Spaans?», vraagt hij hartelijk. We besluiten om het maar op Frans te houden.
Jules rijdt al sinds november als particulier voor Uber. «Het is een fijne bijverdienste. Omdat ik niet gebonden ben aan een bepaalde firma, kan ik stoppen wanneer ik wil om tussen enkele ritten door te sporten. Die vrijheid is een enorm pluspunt. Ook het contact met de mensen is fijn meegenomen.»
Onderweg doet hij een poging om uit te leggen hoe de vork in de steel zit. «De wetgeving rond taxi's is enorm onduidelijk. Sommige politieagenten houden zich er aan, anderen knijpen dan weer een oogje dicht», zegt hij vaag.
Na een heimelijke stilte, voegt Jules daar aan toe dat hij nog maar net een boete van 500 euro aan zijn broek heeft gekregen. Onderweg wijst hij me de plaats aan waar de politie hem heeft doen stoppen. Of hij dan niet de schrik te pakken heeft voor juridische gevolgen? «Maar nee», lacht hij. «Uber regelt de advocaat en zal die 500 euro wel betalen. Maar eigenlijk is die boete - sorry dat ik het zeg - bullshit. Er is geen sprake van oneerlijke concurrentie, omdat we geen mensen van straat plukken zoals andere chauffeurs. We rijden alleen in functie van de app.» Zelf is hij er dus van overtuigd dat hij niets fout doet.
Na een dik kwartier, neem ik afscheid van mijn praatgrage chauffeur. De terugweg verloopt met een traditionele taxidienst. Ik heb nog maar amper plaats genomen in de auto, of de gaspedaal wordt al stevig ingedrukt. Safety first geldt hier duidelijk niet. Snelheid daarentegen.
De chauffeur steekt zijn gedacht over alternatieve taxidienst alvast niet onder stoelen of banken. «Uber is een probleem», klinkt het wrang. «Het is net een nieuwe vorm van kolonisatie. Ze nemen onze klanten af, terwijl wij wel taksen betalen en over de juiste vergunningen beschikken.» Een paar brute bochten verder, erkent hij wel dat er sinds de komst van Uber niet zo veel veranderd is. «Enkel ‘s nachts merken we een verschil. Misschien omdat er dan minder controle is van de politie. Wat erger is, is dat de app gehypet wordt. Het is nieuw, en er wordt zoveel over gesproken dat mensen die normaal geen taxi nemen, nu wel beroep doen op Uber. Zo lopen we ook nieuw cliënteel mis. Voor mijn part mag Uber dus gerust van het toneel verdwijnen», besluit hij resoluut.
(ldc)