Biënnale van Venetië - "Sterke beelden in een sterk gebouw"
"Misschien is Dirk Braeckman wel de beste kunstenaar in Vlaanderen om op dit eigenste moment met deze sterke beelden in dit mooi gerenoveerde paviljoen in Venetië tentoon te stellen", zei Vlaams minister van Cultuur Sven Gatz (Open Vld) dinsdagavond bij de opening van de expo van de Gentse beeldenmaker Dirk Braeckman en curator Eva Wittocx aan de vooravond van het Biënnaleseizoen dat eind deze week officieel van start gaat en tot in november duurt. Het duo Braeckman-Wittocx is sinds einde maart in dit Italiaanse kunstmekka in de weer geweest om deze tentoonstelling op te zetten. Het resultaat mag gezien worden. Sterker nog: het zàl gezien worden door vele tienduizenden bezoekers de komende maanden. De mediterrane zon straalde dinsdagmiddag boven de Giardini waar het opgeknapte paviljoen met als opschrift de nationale spreuk "L'union fait la force" de komende maanden een half miljoen bezoekers verwacht. "Jazeker is dit belangrijk voor mijn carrière", zegt Dirk Braeckman. "Hier krijg je als kunstenaar de kans om voor een wereldpubliek te exposeren." En zullen ze zijn kunst ook begrijpen? "Ha, dat is al een eerste misverstand", zegt de 59-jarige beeldenmaker. "Kunst gaat volgens mij niet om begrijpen, maar om beleving."
Samen met de minister maakten Braeckman en Wittocx een rondgang langs de imposante foto's in alle tinten van grijs tussen wit en zwart van 180 bij 120 cm op barietpapier. En dat vormde al een belevenis op zich. Braeckman is een gedreven verteller als het op zijn kunst aankomt. Hij vertelt gepassioneerd hoe zijn kunst tot stand komt, niet als hij op zijn fototoestel afdrukt - ja, dan ook - maar vooral als hij ze bewerkt in de donkere kamer. Er ingrepen op doet die het moeilijk maken om het beeld in een blikopslag te interpreteren. Braeckman voelt zich dan ook een schilderende fotograaf. "Ik ben ook begonnen als schilder", zegt hij. "Pas gaandeweg ben ik gaan ontdekken hoe je met analoge fotografie ook een 'schilderij' kunt maken."
Maar niets is voor eeuwig. "Ik kan me voorstellen dat ik ooit nog op een ander medium overschakel", zegt hij. Misschien is hij er wel toe gedoemd? Want wie werkt nu nog als Braeckman met analoge fotografie als het al digitaal is wat de klok slaat? Zelfs het papier waarop hij afdrukt, het bariet, is nog amper te krijgen. "Misschien moet ik zélf maar eens een barietfabriek gaan opstarten", lacht hij. "Zou dat geen mooie droom zijn?"
Zeker een mooie droom voor iemand wiens droom om ooit eens te mogen exposeren in het Belgisch paviljoen in Venetië, vandaag eindelijk is uitgekomen.
bron: Belga