Beeldend kunstenaar Jan Vercruysse overleden
De in Oostende geboren kunstenaar Jan Vercruysse is vorige dinsdag in Brugge overleden. Dat heeft zijn familie vandaag bekendgemaakt via een overlijdensbericht in De Standaard. Jan Vercruysse , die rechten had gestudeerd, debuteerde in de culturele wereld als dichter voor hij in 1975 de overstap maakte naar de beeldende kunsten. Hij vertegenwoordigde België op de Biënnale van Venetië in 1993 en kreeg in 2001 de Vlaamse prijs voor Beeldende Kunst. Hij wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke conceptuele kunstenaars die ons land heeft voorgebracht. In oktober zou hij 70 zijn geworden. "Vercruysse staat voor kunst die uitnodigt tot reflectie en rust", zei curator Eva Wittocx naar aanleiding van een overzichtstentoonstelling van Vercruysses oeuvre in Museum M in 2009-2010. "Hij is ook een kunstenaar die zich laat inspireren door de kunstgeschiedenis. Al die referenties zijn belangrijk, maar niet dwingend. Een object of installatie is best genietbaar zonder die historische context, maar het geeft wel een meerwaarde."
Bekend van Vercruysse zijn de zelfportretten, zwart-witfoto's met telkens een attribuut, zoals een masker, dat verhindert dat je de man herkent. De mens Vercruysse verdwijnt zo achter de kunstenaar Vercruysse. Hij bewerkte ook vaak foto's via collage, bijtekenen en dergelijke, om pas dan opnieuw een foto te maken waarvan slechts één uniek druk bestaat, precies zoals een schilderij.
Van 1987 tot 1994 maakte Vercruysse verscheidene objecten en installaties die niet meteen onder één thema zijn onder te brengen, maar allemaal dezelfde titel krijgen: "Tombeaux". Un tombeau betekent "graf" of "tombe". Het kan ook "gedicht" en "muzikale compositie" zijn, wanneer het "tombeau" in relatie staat met een plaats of drager van een herinnering. Het is een monument of een ode om iemand die er niet meer is te gedenken. Vercruysses latere plastische werk verwijst vooral naar de architectuur en het theater.
Vercruysse stond wat in de schaduw van andere, meer klinkende namen in de hedendaagse Vlaamse kunstscène zoals Panamarenko, Wim Delvoye en Jan Fabre, wellicht omdat die andere kunstenaars meer openstonden voor de media. Vercruysse is altijd een meer teruggetrokken kunstenaar gebleven.
bron: Belga