Nickelback: "De mensheid kunnen we niet redden"

De slechtste band ter wereld voor de ene, pioniers van de rockmuziek voor de andere. Dat de meningen over Nickelback verdeeld zijn, is een understatement. Maar het zal de Canadezen worst wezen wat jij en ik over hen denken. Zij gaan ongestoord verder met hun toegankelijke hardrock op hun negende studioalbum ‘Feed the machine'.
door
Heleen
Leestijd 3 min.

"Met deze plaat gaan we terug naar onze rock-'n-rollroots", vertelt bassist Mike Kroeger (foto tweede van rechts). "Heel wat andere bands lopen trends achterna en verloochenen zo hun eigenheid. Ik wil er zeker van zijn dat ik nooit te hard mijn best doe om succesvol te zijn." (lacht)

Deze plaat is dus echt Nickelback pur sang?

"Absoluut! Dit is een rechttoe rechtaan rockplaat. Op de voorbije twee platen hebben we iets meer geëxperimenteerd met elektronica, en funk- en rapelementen. Hier gaat het echt over vier kerels met gitaren en drums. Just rocking."

Waarom hebben jullie dan voor zo'n atypische eerste single gekozen? De ballad ‘Song on fire' is niet echt representatief voor de rest van de plaat.

"Eerlijk? We willen graag op de radio komen. Dat is nu eenmaal eenvoudiger met een ballad dan met een heavymetalnummer. Door ‘Song on fire' als eerste uit te brengen, hopen we de deur alvast op een kier te zetten voor de hardere nummers."

Zoals ‘Feed the machine', waarvoor jullie een zeer opmerkelijke videoclip hebben gemaakt. Het speelt zich af in een apocalyptische toekomst waar machines mensen hebben opgesloten en jullie de mensheid redden. Leg dat eens uit.

"De clips zijn vooral de dada van Chad (Kroeger, zanger.) en Ryan (Peake, gitarist). Normaal gezien hebben zij een idee dat ze voorleggen aan een aantal regisseurs. Voor dit nummer hebben we het anders aangepakt en hebben we regisseur Kyle Cogan carte blanche gegeven. We hadden nooit verwacht dat dit het resultaat zou zijn, maar zo gaat dat nu eenmaal met creativiteit. Kyle heeft zich helemaal laten gaan en het resultaat is een zotte interpretatie van het nummer."

Jullie zien jezelf dan ook niet als de grote redders van de mensheid?

(giert het uit) "Nee, zeker niet! Dat zou pas problematisch zijn. Ik kan mezelf nog niet eens redden, laat staan de mensheid."

 

Vertelt het nummer ook iets over hoe jullie de toekomst zien? Schrikt de digitalisering en robotisering jullie af?

"Ik vind het geweldig als mensen hun interpretatie van onze nummers geven, zoals jij nu. Het is interessanter dan wat wij bedoelen met het nummer. ‘Feed the machine' gaat voor mij over de machtsstructuren die ons controleren en in de pas laten lopen. We volgen blindelings wat er van ons verwacht wordt. Dat is natuurlijk geen recent fenomeen. De mensen die veel hebben bepalen hoe de mensen die minder hebben zich moeten gedragen. Dat zal altijd blijven bestaan zolang er ongelijkheid is in de wereld."

Er is ook heel wat verdeeldheid over jullie muziek. Jullie hebben heel trouwe fans, maar er zijn ook een hele hoop haters. Hoe ga je om met die Nickelbashing?

"Ik ga zeker niet actief op zoek naar wat mensen over ons zeggen en schrijven, maar soms bots ik er wel eens op. Als het grappig is, zal ik de eerste zijn die lacht. Ik kaats de bal dan ook graag terug. Dat is moeilijker als het iemand is die je niet kent, maar als een publiek persoon met ons lacht, vechten we graag terug. (lacht) Ik lig er niet van wakker omdat ik niet persoonlijk word aangevallen, maar wel de gimmick die Nickelback is geworden."

Wat is het grappigste dat je al over Nickelback hebt gehoord?

"Er bestaat een Facebookpagina waarop mensen ofwel ons ofwel een augurk konden liken. Twee keer raden wie het meeste likes binnenhaalde... Dat is toch geweldig!"

Heleen De Bisschop