Kwabs: "Ik leg mezelf geen limieten op"

De Londense Kwabs, zoals hij zijn muzikaal alterego gedoopt heeft, is zowel op als naast het podium één brok energie die enthousiast alle kanten opstuitert. Er zijn drie dingen die onmiddellijk opvallen: zijn brandende ambitie, opvallend zelfvertrouwen en een oprechte passie voor het vak.

Je werd eerst bekend en pas daarna volgde de plaat. Heeft de bekendheid je zelfvertrouwen opgekrikt?

Kwabena Adjepong: «Dat zorgde er alleszins wel voor dat ik het gevoel kreeg dat mensen graag naar mijn boodschap willen luisteren. Lange tijd heb ik gewoon muziek gemaakt voor mezelf en in beperkte mate voor mijn omgeving. Maar op den duur begon het me te dagen dat mensen eigenlijk wel graag naar mijn stem luisterden en me vaak vroegen om dingen voor ze te zingen. Heel kleinschalig: voor verjaardagen bijvoorbeeld. Dat zette me aan het denken en al snel begon ik mijn eigen nummers te schrijven.»

Je hebt een jazzopleiding gevolgd aan de Royal Academy in Londen. Hoe heeft je dat geholpen bij het maken van de plaat?

«Alle intense ervaringen drukken een stempel op je leven. Mijn jazzopleiding heeft absoluut een grote impact gehad op de manier waarop ik muziek beleef. Maar mijn huidige songwriting verschilt sterk van wat ik op de academie deed. En eigenlijk probeer ik de kennis die ik daar heb opgedaan zo vaak mogelijk aan de kant te schuiven en echt met een open geest nieuwe muziek te creëren.»

Je hebt al getoerd in het voorprogramma van Sam Smith en samengewerkt met Disclosure. Wat heb je geleerd van de mensen waarmee je hebt samengewerkt?

«Dat ik vooral niet teveel mocht nadenken over de dingen en mezelf geen limieten mag opleggen. Tijdens het schrijven van de nummers probeer ik mijn kritische zin volledig uit te schakelen en niet te denken aan wat anderen van mijn muziek zullen vinden als ze ernaar luisteren. Dat maakt het voor mij gemakkelijker om open over moeilijke zaken te schrijven, want dat zijn de nummers waar andere mensen het meest aan hebben. Verder probeer ik ook zoveel mogelijk te experimenteren, zowel met nummers die van heel diep komen als met iets luchtiger materiaal. Zo zorg ik voor een goede balans.»

Veel van je nummers gaan over hoe je worstelt met de liefde, die voor jou nooit vanzelfsprekend lijkt.

«Ja, dat klopt. Mensen zingen, discussiëren en filosoferen al jaren over de liefde, maar toch geraken we er maar niet wijzer uit. Ik ben zelf opgegroeid in een pleeggezin, dus de ouderlijke liefde, die voor veel mensen een vanzelfsprekendheid is, was dat voor mij alles behalve. En dat hoor je ook in mijn muziek.»

Hoe was het om zo op te groeien ?

«De tienerjaren zijn sowieso al moeilijk en verwarrend voor iedereen. Mijn specifieke situatie maakte bepaalde dingen natuurlijk moeilijker, maar geeft me nu ook wel de mogelijkheid om mijn verhaal vanuit een uniek standpunt te vertellen. Voor mensen die in dezelfde situatie zijn opgegroeid, is het heel herkenbaar. En anderen krijgen een uniek inzicht in een leefwereld die ze nog niet kennen.

«Mijn pleegouders hebben me ook altijd gesteund in mijn droom om muzikant te worden, al hebben ze wel altijd gepleit voor een plan B. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet onmiddellijk een plan B had, maar gelukkig is dit goed uitgedraaid.» (lacht)

Mare Hotterbeekx

'Love + War' is uit bij Warner, live te zien op 05/11 in de Vooruit in Gent.