Metro Travel Stories: Een wereldreis met je familie? Dat kan!

Veel mensen dromen ervan om hun boeltje te pakken en op wereldreis te vertrekken. Wij, Camila en Seba, trokken onze stoute schoenen aan en nemen jou graag mee. Onze avonturen kan je wekelijks volgen in Metro.
door
marketing
Leestijd 3 min.

"Profiteer van je jeugd om te reizen. Straks heb je een familie en dan is het gedaan." Dat advies hebben we al meermaals van onze ouders en vrienden gekregen, maar we geloven er geen woord van. We zijn een paar dagen geleden in Bolivië aangekomen. In de ietwat saaie stad Santa Cruz hebben we een buitengewone ontmoeting meegemaakt. Een Franse familie heeft ons ingepakt met verhalen over hun reis door vier continenten. We hopen dat ze jullie ook zullen aanzetten om met kinderen verre landen te gaan verkennen!

Hoe bereid je een wereldreis voor met drie kinderen?

Anne-Laure en Jean-Baptiste hebben drie kinderen: Esteban (7 jaar), Justine (10 jaar) en Jade (14 jaar). Toen de ouders aan de kinderen aankondigden dat ze graag een wereldreis wilden maken, wist Esteban nog niet eens wat dat woord betekende. Justine reageerde enthousiast terwijl Jade bang werd dat ze het contact met haar vriendjes zou verliezen. De ouders zorgden ervoor dat de bedoeling van de reis duidelijk was voor iedereen en dat de drie kinderen zich volledig betrokken voelden bij het unieke project van hun ouders.

Daarom heeft elk kind zijn eigen land mogen kiezen dat deel zou uitmaken van de reisroute. De benjamin van de familie opteerde voor Japan, Justine koos Frans-Polynesië en Jade toonde een voorkeur voor Brazilië. Daarna hebben ze ‘hun' land mogen onderzoeken. Zo had elke toekomstige reiziger de bezienswaardigheden, accommodatie en transportmogelijkheden grondig voor het vertrek bestudeerd. JB en Anne-Laure voegden aan de drie landen van hun kinderen hun eigen topbestemmingen toe en zo ontstond een reisroute doorheen veertien landen en vier continenten.

Strenge leerkrachten en bekwame gidsen

Een wereldreis is geen vakantie en dat schijnen onze jonge vrienden goed te weten. Elke morgen krijgen ze privéles Frans en wiskunde van hun ouders. "Geschiedenis en aardrijkskunde leren ze natuurlijk door verschillende landen te bezoeken", legt Jean-Baptiste uit. Anne-Laure voegt eraan toe: "Het is moeilijk voor de kinderen om ons als leerkrachten te hebben omdat we erg streng zijn. Maar voor ons is het ook moeilijk, want geduld is niet een van onze deugden".

Voor ons lijkt vooral de praktijkervaring van het leerproces van onschatbare waarde. De geschiedenis van Japan, het reliëf van Nieuw-Zeeland, het Indische kastensysteem of de Zuid-Amerikaanse levensstijl leren ze op het terrein in plaats van met theoretische schoolteksten te worstelen. Vaak spelen ze om de beurt de rol van 'gids', 'journalist' en 'historicus' en begeleiden ze zo hun ouders langs de bezienswaardigheden. Vaak is de taalvaardigheid van de kinderen beter dan die van hun ouders waardoor de kroost de spreekbuis van hun ouders wordt, bijvoorbeeld om te onderhandelen met taxichauffeurs.

De voordelen van een wereldreis

Toen we aan de kinderen vroegen wat de wereldreis bij hen had veranderd, kregen we een reeks heel erg eerlijke antwoorden. Jade werd zich bewust van de situatie van de armste mensen in de landen die ze bezocht. 'En wat als ik het was?', begon ze zich af te vragen. Ze zei ook dat ze dankzij de wereldreis meer naar haar broer en zus toegroeide. Esteban merkte op dat hij een opener mens was geworden terwijl Justine ons te kennen gaf dat de drie kinderen veel meer vrijheid kregen in de exotische landen dan voordien in hun rustige dorpje vlakbij Parijs. 'Ja, ik ben hen nu minder aan het bemoederen', bevestigt Anne-Laure. 'We hebben zelfs allemaal samen de Gay Pride van Sao Paulo bijgewoond. Voor de reis zou ik daar zelfs niet durven aan te denken", vult ze aan. "Dankzij de reis leerden we ons te laten gaan", zegt Jean-Baptiste.

Niets is onoverkomelijk

Anne-Laure verzekert ons: "Zolang heel de familie akkoord gaat om een wereldreis te maken, is niets onoverkomelijk. We hebben drie kinderen, een hond, een kat en een vis en we zijn er toch in geslaagd. We waren nooit bang omdat de kinderen nooit bang waren. Ze hebben de koude douches, rare toiletten en frequente veranderingen van omgeving goed doorstaan. We verwachten dat ze zich over een paar jaar zonder hun ouders aan een wereldreis zullen wagen!"

En jij, beste lezer, zou je je aan een nomadeavontuur met je eigen familie wagen?


In samenwerking met Joker