Wout van Aert verlengt wereldtitel op WK veldrijden

Wout van Aert volgt zichzelf op als wereldkampioen. In het Luxemburgse Bieles troefde hij zijn aartsrivaal Mathieu van der Poel af, die aan de lopende band lek reed. «Dit had ik niet verwacht.»
door
Belga
Leestijd 2 min.

Vooraf werd het WK aangekondigd als het zoveelste tweegevecht tussen Van Aert en Van der Poel, maar van een echt duel was niet echt sprake. In eerste instantie was het de Nederlander die als een bezetene tekeerging. Terwijl Tom Meeusen door pech al uit de wedstrijd verdwenen was, had Van der Poel na een ronde een kleine voorsprong op de concurrentie bij elkaar gefietst.

Van Aert had zich al bijna verzoend met de gedachte dat hij voor de tweede plaats zou rijden, toen de Nederlander door een opeenvolging van lekke banden werd teruggeslagen. De eerste drie kon hij nog verwerken, maar een vierde lekke band was er teveel aan. De veer was gebroken bij Van der Poel, waardoor Van Aert naar zijn tweede opeenvolgende wereldtitel kon rijden. Kevin Pauwels moest als ‘best of the rest' vrede nemen met brons.

«Ik had dit niet verwacht», gaf Van Aert na de cross toe. «Door mijn knieblessure had ik wat twijfels. Ik hoopte wel om hier goed te zijn, maar vooraf wist ik niet of dat wel het geval zou zijn. Mijn start was echt niet goed, het ging veel te snel, ik raakte niet in mijn ritme.»

De Kempenaar vindt het wel jammer dat hij Van der Poel niet echt op zijn waarde kon kloppen. «Het is jammer dat pech zijn rol hier speelt, al hoort dat ook bij de cross. Ik ben zelf ook één keer lek gereden, gelukkig net voor de materiaalpost, maar daarna bleef ik gespaard van lekke banden.»

Van der Poel kon zijn ontgoocheling amper verbijten. «Dit is de grootste teleurstelling uit mijn carrière sinds ik op de fiets zit», klonk het. «Ik kon mijn kansen niet verdedigen. Ik reed vier keer lek en die laatste keer was er te veel aan. Van de eerste drie lekke banden kon ik nog bekomen.

Toen ik in het wiel van Wout zat, deed ik zelfs extra vertrouwen op, maar die laatste lekke band viel op het verkeerde moment, te ver van de materiaalpost en ik verloor te veel tijd. Het kostte me ook krachten. Ik heb nog geprobeerd nadien, je weet nooit of Wout ook pech zal hebben, maar ik wist wel dat ik voor een tweede plek reed.»

Bij de beloften kenden de Nederlanders meer succes. Joris Nieuwenhuis reed er naar goud, voor de Spanjaard Felipe Ortis en zijn landgenoot Sieben Wouters. Thijs Aerts viel als eerste Belg net naast het podium.