SOUNDCHECK. Blanche lanceert haar debuut: “Zonder Eurosong zat ik nu in mijn eigen hoekje muziek te maken”

Op het Eurovisiesongfestival viel ze met ‘City Lights' net naast het podium, nu tracht ze het talent dat ze tentoon spreidde in die fameuze 3 minutes of fame – de maximaal toegestane duur van een act op het Songfestival – te bevestigen. Nadat ze op amper 17-jarige leeftijd haar vuurdoop beleefde op 's werelds grootste live muziekevenement, met bijna 200 miljoen kijkers over de gehele aardbol, begon Ellie Delvaux immers aan haar eigen imperiumpje te bouwen. Drie jaar later is haar ‘Empire' af en staat ze met het debuutalbum aan de vooravond van de Grote Expansie. Metro mocht het rijk betreden en ontblootte de kroon.
door
quentin.soenens
Leestijd 2 min.

Dag Ellie. Waarom besloot je om het album ‘Empire' te dopen?

Ellie Delvaux: "De titeltrack vat het geheel het best samen. De plaat was een werk van lange adem, waar heel veel mensen hun steentje aan hebben bijgedragen. ‘Empire' vertegenwoordigt alle inspanningen die in het album gekropen zijn, en verzinnebeeldt tevens de kracht van het uiteindelijke bouwwerk."

De plaat heeft met songs als ‘Lonely', ‘Pain' en ‘We Had' een donkere inslag. Ben je zelf een getormenteerde geest, of heb je bij het songschrijven gewoon een voorkeur voor sombere emoties?

"Ik probeer eerder een melancholische atmosfeer neer te zetten. Het klopt dat de plaat enkele trieste songs bevat, maar het is nooit uitsluitend negatief. ‘Pain' bijvoorbeeld is niet enkel een verhaal over afscheid nemen en loslaten, maar ook over introspectie en onbaatzuchtigheid. ‘Lonely' gaat over eenzaamheid, maar roept tegelijk ook op om zich open te stellen. De hele plaat is in wezen een verkenning van de gevoelswereld."

Geeft de plaat ook een bescheiden inkijk in je eigen ziel, of haal je je inspiratie elders vandaan?

"Het album bevat enkele autobiografische elementen, maar ik probeer vooral mijn eigen gevoelens te enten op situaties die mijn luisteraars kunnen aanspreken. Ik heb me daarvoor gebaseerd op eigen ervaringen, maar evenzeer op het observeren van mijn omgeving. Het resultaat is een uiting van hoe ik de wereld en menselijke relaties zie, eerder dan een letterlijke reflectie van mijn gemoedstoestand."

"Een andere bron van inspiratie zijn mijn favoriete artiesten, zoals Lorde, Ben Howard, Ry X, Beck, Alt-J of sinds kort Billie Eilish, om maar enkele te noemen. Zij vormen mijn muzieksmaak en beïnvloeden mijn eigen sound. Zo laat ik altijd enkele liedjes van mijn lievelingsartiesten horen aan mensen waarmee ik voor het eerst samenwerk. Ter referentie, zodat ze een beeld krijgen van de sound die ik nastreef."

"Mijn voorkeur voor Engelstalige pop is overigens de reden waarom ik in het Engels zing. Die taal voelt gewoon het meest natuurlijk aan voor mij; ik luister het vaakst naar Engelstalige muziek. Daarnaast wil ik universele gevoelens uiten in de universele taal die Engels is."

AFP / S. Supinsky

Schuilt er een boodschap in de songs?

"Er zit geen eenduidige boodschap vervat in de liedjes, de plaat is eerder een schets van indrukken en gevoelens. Zo vormen de songs een frame waar je je eigen invulling aan kan geven. Soms draait het lied rond één bepaald gevoel of thema, maar ik drijf nooit te ver weg: de luisteraar moet zich in tekst en muziek kunnen herkennen."

In 2017 plukte de Franstalige openbare omroep RTBF je uit de anonimiteit, om je in één ruk in de internationale schijnwerpers te plaatsen als de Belgische inzending voor het Eurovisiesongfestival. Hoe ben je sindsdien geëvolueerd als artiest?

"Eurosong was een aardverschuiving voor mij. Ik had bij mijn deelname nog geen idee welke richting mijn carrière zou uitgaan en liet me leiden door de omstandigheden. Maar dat ik een muziekcarrière zou nastreven, was voor mij toen zonneklaar. Eurosong was een dankbaar lanceerplatform: na mijn deelname ontmoette ik tal van mensen die mij op weg hielpen, begon mijn eerste liedjes te schrijven en leerde zo het vak kennen. En ik ben nog lang niet uitgeleerd.”

Hoe zou je leven eruitzien mocht je nooit aan het Eurovisiesongfestival hebben deelgenomen?

"Ik denk dat ik dezelfde muziek had gemaakt als nu. De mensen die mijn stijl beïnvloeden, had ik nog voor mijn deelname ontmoet. Maar uiteraard opent Eurosong deuren naar andere connecties in hun netwerk. Die zijn nu wel sneller geneigd om met mij samen te werken dan met een nobele onbekende. Zonder Eurosong zat ik wellicht in mijn eigen hoekje muziek te maken. Nu heb ik luisteraars overal ter wereld die van mijn muziek houden."

Tot slot: wat ambieer je met je debuutalbum?

"Ik hoop in de eerste plaats om iets los te weken bij de luisteraar. Om gevoelens en herinneringen aan te spreken. Dat emoties de vrije loop gelaten worden bij het luisteren. En dat er af en toe gedanst wordt!"

Quentin Soenens

‘Empire' verscheen vorige week vrijdag.