Sister Bliss: "Onze muziek heeft de tand des tijds doorstaan"
Twintig jaar en nog altijd aan de top. Hoe verklaar je dat?
Sister Bliss: «Ik denk dat Faithless erin geslaagd is mensen te raken. Onze muziek heeft de tand des tijds doorstaan. We zijn altijd een groep geweest die platen maakt, en zijn niet gewoon een danceband. We hebben ook altijd veel aandacht aan onze teksten besteed.»
Welke ambities hadden jullie in 1995?
«Toen wilden we ons vooral amuseren en fun hebben. Die eerste plaat hebben we eigenlijk gemaakt voor onze vrienden, in de hoop dat er een tweede zou volgen. Natuurlijk droomden we van een breder publiek, maar bijna een jaar lang was geen kat geïnteresseerd. Tot ‘Insomnia' in heel Europa in de hitlijsten stond en constant op de radio te horen was. Plots toerden we de wereld rond. Het was precies een gek ongeval.»
Ben je trots op het parcours dat jullie hebben afgelegd? Jullie zijn uitgegroeid tot een van de iconen van de electro.
«Oh god! (lacht) Ja, ook al vind ik dat nog altijd moeilijk te geloven. Ik heb een heel normaal leven als ik niet met de band op tour ben. Het is ongelofelijk dat we na al die jaren onze fans nog altijd raken. Er zijn bands die zoveel belangrijker zijn dan Faithless. Kraftwerk of Nirvana, bijvoorbeeld. Maar ik denk wel dat we iets speciaals hebben bijgedragen aan de elektronische muziek.»
Wie waren in het begin je invloeden?
«Persoonlijk, bijna alles. Maar voor Faithless zijn groepen als Leftfield en Underworld heel belangrijk geweest. Zij bewezen dat dance ook werkt als een albumconcept. Dat het meer is dan wat losse tracks en dat je echt iets kan vertellen. Dat is wat we echt wilden doen met Faithless: onze eigen wereld creëren. Ik denk niet dat we zouden bestaan zonder die twee bands. Bovendien maakten ze de perfecte muziek om op te blowen (lacht).»
Jullie shows zijn bijna een religieuze ervaring. Is Faithless een commune?
«Ik denk het wel. Met een nummer als ‘God is a DJ' beleef je een moment van transcendente schoonheid. Het is een metafoor. Alles is met elkaar verbonden. We zijn één.»
Voel je je machtig als je duizenden mensen aan het dansen kan brengen met enkele knoppen?
«Macht zou ik dat niet noemen. Ik probeer gewoon de juiste noten op het juiste moment te spelen. Wanneer er een perfecte synergie is tussen de artiesten en het publiek, dan is de energie echt tastbaar. Maar ik denk echt niet: Ik ben god, luister naar mijn muziek!»
Herinner je je de aardbeving nog die jullie in 2001 veroorzaakten in Vorst Nationaal?
«Natuurlijk! (lacht) Dat was te gek voor woorden. We konden het niet geloven toen we het in de kranten lazen. Het is leuk zulke souvenirs te hebben. Dat betekent dat het geen concert was zoals alle andere. En het bewijst hoeveel kracht er schuilt in mensen. Maxi Jazz heeft het erover in zijn teksten. Je kan het verschil maken. Je kan heel bewust leven en dingen in gang zetten. Hij beschouwt het leven op een erg boeddhistische manier. Hij zegt altijd dat we allemaal deel uitmaken van het universum en dat we geen aparte entiteiten zijn. Pas als je dat beseft, kan je in harmonie leven. Dan wordt het leven minder frustrerend, minder verschrikkelijk, minder vervreemdend.»
Hoe ziet die toekomst eruit?
«Dat weet ik niet. Toeren, nieuwe nummers… We zien wel. Vraag het me nog eens binnen twintig jaar! (lacht)»
Pierre Jacobs