Pendelaar van de week: "In de trein zitten is mijn mentale yoga"

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Elisbath Joos, de 22-jarige leerkracht lager onderwijs.
door
Mare
Leestijd 2 min.

ZICHT

Tijdens mijn dagelijkse treinritten doe ik niets anders dan gefascineerd naar buiten kijken. Terwijl andere pendelaars lezen of met hun gsm bezig zijn, denk ik na over de voorbijflitsende beelden. In de trein zitten is mijn mentale yoga, want dankzij mijn uurtje verwerking van de dag vind ik rust in mijn hoofd.

GEHOOR

Dankzij mijn vader ben ik opgegroeid met allerlei muziekstijlen. Nu hij zelf leert componeren en zijn kennis aan mij doorgeeft, begrijp ik beter hoe liedjes in elkaar zitten. Die liefde voor muziek geef ik ook door aan mijn leerlingen in de Freinetschool: opruimen doen zij bijvoorbeeld op plaatjes van David Bowie!

SMAAK

Mijn moeder is kok van opleiding, dus ik krijg al van kinds af aan heel speciale smaken op mijn bord. Haar keuken is geïnspireerd op de recepten van Yotam Ottolenghi, een Brits-Israëlische kok die uitgesproken en gedurfde smaken combineert. Zelf hou ik er ook van om creatief aan de slag te gaan in de keuken.

TAST

Sinds kort leer ik mezelf gitaar spelen en dat voel ik aan het eeltlaagje op mijn vingers! Het drukken op de snaren doet nog steeds pijn, maar ik hou ervan om contact te maken met dat nieuwe instrument. Het geeft een heel ander gevoel dan de zachte pianotoetsen die ik gewend ben.

REUK

Mijn smaak hangt heel nauw samen met mijn reukzin. Als ik aan iets ruik, dan kan ik precies voorspellen hoe het zal proeven. Tijdens het kerstfeest zet mijn moeder naar jaarlijkse gewoonte een plank met kazen op tafel, en afgaande op de geur weet ik welke soorten ik al dan niet zal lusten.

ZESDE ZINTUIG

Het lijkt wel of ik een voorspellend vermogen heb. Het gebeurt bijvoorbeeld heel vaak dat ik mij afvraag of ik iemand zou tegenkomen op straat, en dan effectief die persoon tegen het lijf loop. Of als ik vroeger al eens durfde te hopen dat een docent ziek was, kwam die wens ook uit!

Tekst en foto Charlotte De Cort