Pendelaar Tim Renders: "Als ik in Berlijn vertoef, mis ik de goede restaurants in Brussel"

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Tim Renders, de zaakvoerder van het vertaalbureau Entre les lignes.

door

Mare

Gepubliceerd op 3 Februari 2017 om 11h00Leestijd 2 min.

ZICHT

Als vertaler zijn mijn ogen, net als mijn handen, mijn broodwinning. Blind zou ik mijn job niet kunnen uitvoeren, want dagelijks moet ik tekst lezen, vertalen en vervolgens herlezen om te checken of de vertaling in alle opzichten overeenstemt met de geleverde brontekst. Ik lees dus ook tussen de regels. Vandaar de keuze om mijn vertaalagentschap ‘Entre Les Lignes' te noemen.

GEHOOR

Vorige zomer heb ik gehoorschade opgelopen tijdens Nation of Gondwana, een driedaagse technofestival in de wouden, op een uurtje van Berlijn. Dat is een geweldig muziekgebeuren, maar ik heb nog maanden rondgelopen met tinnitus. Het feit dat sommige mensen gek worden van het gepiep in hun oren, deed mij panikeren. Gelukkig heeft de medicatie geholpen. Nog steeds hoor ik een piepgeluid als ik mij erop concentreer, maar het brein stelt zich daarop af zodat het draaglijk wordt.

SMAAK

Ik woon al bijna drie jaar deeltijds gelukkig in Berlijn, maar de goede restaurants van Brussel mis ik het meest. Als ik in Brussel ben, vind je mij in La Guingette en Ville, Le Selecto, Le Vismet, of Le Pré Salé voor lekkere mosselen, verse groenten of kwalitatief rood vlees. En om gezond én heerlijk te ontbijten of brunchen, ken ik maar één adres: Yeti.

REUK

Als kind verloor ik door een verkoudheid in de winter vaak mijn reuk- en smaakzin tegelijkertijd. Dat frustreerde mij tot tranen toe – niet omdat ik zo veel moest snotteren, maar omdat ik zo graag eet. Wanneer mijn moeder dan macaroni met kaas durfde klaar te maken, was iedereen thuis geterroriseerd. (lacht)

TAST

De zachte, warme, harige borst van mijn lief is het beste hoofdkussen. (lacht) Qua karakter is Steffen een echte Duitser: heel to the point en allesbehalve omfloerst in zijn communicatie. Die duidelijkheid heeft zijn voor- en nadelen. Ik weet wat ik aan hem heb, maar soms wil je de dingen niet zo eerlijk horen. Steffen is ook helemaal niet politiek correct. Daar heb ik aan moeten wennen, omdat ik als Vlaming meer rekening houd met etiquette.

ZESDE ZINTUIG

Zowel in mijn privéleven als in de werksfeer neem ik de rol aan van mediator. Als zaakvoerder onderhandel ik vaak met klanten en moet ik feedback overbrengen aan de freelance vertalers die voor mij werken. Die commentaar – goed en slecht – communiceer ik op een positief constructieve manier zodat de andere persoon eruit kan leren. Ik probeer ook altijd dialoog toe te laten, want zo is er openheid voor verbetering.

Tekst en foto Charlotte De Cort