Netflix triomfeert op het Filmfestival van Venetië

Meest gepijnigde lichaamsdeel: de blaas

Openingsfilm ‘First Man' duurde 2u15, net als ‘A Star Is Born', ‘Roma' en ‘The Nightingale'. De huiverfilm ‘Suspiria' klokte af op 2u30. De historische drama's ‘Sunset' en ‘Peterloo' gingen vlotjes naar 2u25 en 2u35. Zelfs een actiefilm als ‘Dragged Across Concrete' vond 2u38 een geschikte speelduur. Maar de uitschieters waren ‘Nuestro tiempo' en ‘Werk ohne Autor', respectievelijk 2u53 en 3u08 lang. Je ging dit jaar maar beter naar het toilet voor je de bioscoop binnenstapte.

Grootste longinhoud: Lady Gaga

Kan Stefani Joanne Angelina Germanotta — zeg maar Lady Gaga — acteren? Het was een groot vraagteken voor aanvang van het muzikale melodrama ‘A Star Is Born' (uit op 3/10). Intussen luidt het oordeel ‘ja', al hield ik toch vooral fluitende oren over aan haar prestatie. Iemand mag mevrouw Gaga toch eens duidelijk maken dat volume en emotie heel verschillende dingen zijn.

Meest raadselachtige vertolking: Tilda Swinton

De Britse actrice zet haar beste beentje voor in ‘Suspiria' (uit op 14/11), de nieuwe versie van de roemruchte Italiaanse horrorklassieker. De vraag is alleen hoeveel beentjes we precies moeten tellen. Haar meest zichtbare rol in de film is die van danslerares/goeroe, maar afhankelijk van de bron speelt ze ook nog een andere lerares, een oude heks en een bejaarde (mannelijke) psychiater. Noem haar maar Tilda Kameleon.

Beleefdste belediging: Mike Leigh

«Bedankt voor je stompzinnige beginvraag.» Die opmerking zag ik niet aankomen toen ik regisseur Mike Leigh de hand schudde na ons interview voor zijn ‘Peterloo' (uit in januari) — over een Brits bloedbad in 1819. Ik had hem gevraagd of het maken van deze film, waarin hij verschillende historische speeches verwerkt, vergelijkbaar was met zijn ‘Topsy-Turvy', waarin hij verschillende historische musicalnummers had verwerkt. Niet naar Mikes smaak dus.

Innigste contact met een dier: John C. Reilly

In Jacques Audiards entertainende western ‘The Sisters Brothers' (uit op 24/10) kamperen broers/premiejagers Joaquin Phoenix en John C. Reilly ergens in een onherbergzaam gebied. Terwijl ze liggen te slapen, kruipt een avontuurlijke spin in Reilly's mond. De zeer akelige gevolgen worden de volgende ochtend duidelijk.

Meest onverwachte ontmoeting: Marina AbramoviC

De meest onvergetelijke gesprekken op een festival zijn vaak met mensen die niet per se uit de filmwereld komen. Marina Abramovic is een notoire performance-kunstenares, die haar lichaam gebruikt als canvas en ervan houdt om haar publiek te confronteren. Ze was op het festival naar aanleiding van een documentaire over creativiteit, ‘Why Are We Creative?'. Op haar 72ste is Abramovic een vat vol anekdotes en gevatte gedachten, gekruid met een heerlijk zelfrelativerend gevoel voor humor. Hoed af voor een geweldige mevrouw.

Beste #MeToo-film: ‘The Nightingale'

Festivaldirecteur Alberto Barbera kreeg de wind van voren omdat hij slechts één film van een vrouwelijke regisseur had opgenomen in zijn competitie. De film in kwestie, ‘The Nightingale', bleek echter een #MeToo-kopstoot van jewelste. Regisseur Jennifer Kent — bekijk zeker ook haar debuut ‘The Babadook' — vertelt het verhaal van een Ierse vrouw die anno 1825 een straf moet uitzitten in Australië en daar het slachtoffer wordt van een hatelijke Britse luitenant. Sterke film, maar niet voor doetjes.

Ruben Nollet