Marble Sounds: "Ik probeer te veel denkwerk te vermijden"

Eenvoud kan vele gezichten hebben en levenswijsheid geef je best mee in kleine porties. Dat zijn de twee kerngedachten achter ‘Tautou', het derde geesteskind van het Belgische vijftal Marble Sounds. Tussen plaat twee en plaat drie hebben ze hun zachtaardige popgeluid omgevormd tot een krachtige en volwassen sound die er weleens voor zou kunnen zorgen dat hun muziek eindelijk de weg zal vinden naar het grote publiek.
door
Mare
Leestijd 4 min.

Tot op heden was Marble Sounds vooral de groep die zich bescheiden op de achtergrond hield. Hun vorige plaat ‘Dear me, look up' werd pas negen maanden na de release ervan ontdekt dankzij de breekbare popsingle ‘Leave a Light on' en ook eerder werk werd niet bepaald warm onthaald op de radiostations en andere commerciële kanalen. Pieter Van Dessel liet het niet in z'n koude kleren kruipen, en bleef naarstig verder schrijven aan ‘Tautou'. Het resultaat is een plaat geworden die staat als een huis. Elke noot is gerechtvaardigd en elk nummer blijft op zijn eigen manier nazinderen.

Jullie hebben het roer lichtjes omgegooid. Was deze plaat een moeilijke bevalling?

Pieter Van Dessel: «Eigenlijk niet. De nummers zijn in een heel korte periode tot stand gekomen. Ik heb zo spontaan mogelijk gewerkt. Te veel denkwerk staat de creativiteit soms in de weg. Voor mij komt deze plaat ook niet zo snel na ons vorig album, maar als artiest ben je het publiek natuurlijk altijd een stapje voor. Zodra één bepaald project af is, zit je al met je hoofd bij de volgende uitdaging. Voor mij was dat ‘Tautou'.»

Op jullie vorige platen was de melancholie heer en meester, op dit album lijkt euforie af en toe de overhand te nemen. Een bewuste keuze?

«Ik voelde de nood om een andere richting in te slaan. Initieel was ik de enige die er zo over dacht, maar toen ik de tien nummers liet horen aan de groep, was iedereen wel ogenblikkelijk enthousiast. We hebben zelfs amper gediscussieerd. Dat is verre van evident, besef ik nu.»

«Ik ben me ervan bewust dat deze plaat dieper snijdt. De nummers kruipen onder je huid en raken aan de essentie van ons bestaan als groep: eenvoud. Sommige songs op de plaat zijn in een mum van tijd tot stand gekomen. Je denkt een kwartiertje na over de akkoorden en zet er vervolgens een zanglijn op en voila, klaar is kees. Momenten waarop zulke eenvoudige nummers als een puzzel in elkaar vallen schenken me veel voldoening. Zeker als blijkt dat het lied ook nog eens echt werkt en het hele proces overeind blijft staan.»

Zangers Renée duikt opnieuw op. Overwegen jullie niet stilaan om een vaste zangeres in dienst te nemen?

«We hebben intussen al een lange geschiedenis met verschillende zangeressen. Renée is in de loop der jaren uitgegroeid tot onze vaste gastzangeres. Ook deze toer komt ze ons enkele optredens versterken. Daar kijk ik ontzettend naar uit, maar een vaste zangeres zit er voorlopig niet in, nee.»

Met wie zou je in de toekomst dolgraag eens samenwerken?

«Die lijst is lang. De Noorse zangeres Alice Boman staat zeer hoog. Ik heb haar ook voor deze plaat gecontacteerd, maar ze beweerde dat ze het te druk had. Misschien was dat een uitvlucht en vond ze het nummer gewoon niet goed. (lacht) Als ik echt een carte blanche zou krijgen, zou ik graag eens met Kate Bush samenwerken. Zij heeft echt een fantastische stem, zo zacht en breekbaar. Voor een grootste stem als Adele pas ik liever, dat zou een geen goede match zijn met mijn eigen stemtimbre.»

De muziek is er snel uitgerold, maar was dat ook zo voor de teksten?

«Het is altijd een beetje zoeken naar een goede songtekst. Zeker omdat Engels niet mijn moedertaal is, waardoor ik regelmatig om de limieten van mijn woordenschat bots. Ik ben deze keer wel bewust op zoek gegaan naar thema's die een beetje verder van me af staan. In het nummer ‘K.V.' heb ik het bijvoorbeeld over de legendarische marathonloopster Katherine V. Switzer, die een lans brak voor een gelijke behandeling van mannen en vrouwen in de topsport. Zulke thema's vormen voor mij een uitdaging, omdat je vast zit aan het verhaal. De werkelijkheid kan je moeilijk verschuilen achter gemakkelijke one liners.»

Voor deze plaat heb je ook een legertje strijkers opgetrommeld. Waar mogen we ons live aan verwachten?

«Als groep staan we sterker dan ooit tevoren. We zijn niet de groep van de grote statements, maar ergens voelt deze plaat wel een beetje zo aan. Vroeger maakten we altijd een selectie en speelden we niet alle nummers live omdat sommige liedjes te intimistisch waren. Maar ligt dat anders. Elk nummers is ongelofelijk fijn om te spelen. Ik kijk ernaar uit.»

Mare Hotterbeekx

'Tautou' is uit bij Zealrecords. Marble Sounds speelt live op 28/01 in Trix in Antwerpen.