Ligt er een menselijk bot op Mars?

Een foto gemaakt door de Curiosity Rover waarop schijnbaar een menselijk bot op de planeet Mars te zien is, heeft de afgelopen dagen weer aan populariteit gewonnen. NASA gaf zes jaar geleden al antwoord op de vraag die complottheoretici vandaag weer bezighoudt.
door
nina.vandenbroeck
Leestijd 2 min.

Op 14 augstus 2014 maakte de camera van de Curiosity Rover, het onbemand voertuig dat onderzoek doet op Mars, een kiekje van het planeetoppervlak dat wenkbrauwen deed fronsen. Op de foto is een object te zien wat sterk lijkt op een menselijk bot van het dijbeen. Maar is het dat echt?

De foto werd destijds massaal verspreid onder complottheoretici, die nieuw bewijs te leken hebbengevonden voor menselijk leven op Mars. Een woordvoerder van NASA kwam echter al snel met een meer aannemelijke uitleg. "Gezien door de Mastcam van de Mars Rover Curiosity, kan deze Mars-rots eruit zien als het bot van een dijbeen" gaf de woordvoerder toe in een blogpost. Maar niets is minder waar: "leden van het missiewetenschapsteam denken dat de vorm waarschijnlijk wordt gevormd door erosie, hetzij door wind of door water."

"Geen complex leven mogelijk"

Op de foto is dus geen menselijk bot te zien, maar gewoon een rots die toevallig wat dezelfde vorm heeft. In de blogpost werd ook nog verduidelijkt dat als er ooit leven op Mars zou bestaan, het dan kleine, eenvoudige levensvormen zoals microben zouden zijn. Het zuurstofgehalte in de atmosfeer van Mars is immers waarschijnlijk nooit hoog genoeg geweest om complexer leven te ondersteunen. Toch zijn complottheoretici niet overtuigd. Naast de speculatie over de foto uit 2014 doen ook andere complotten, zoals die van een Mars Bigfoot of champignons op Mars de ronde. Wetenschappers hebben echter geen baat bij het verstoppen van bewijs van leven op Mars.

Normaal fenomeen

Het is eigen aan het menselijk brein om herkenbare patronen in toevallige vormen te zien. Het fenomeen, genaamd pareidolia, vindt plaats wanneer sommige delen van je brein te snel gaan om visuele informatie te verwerken en andere delen niet snel genoeg gaan om context te geven. Het herkennen van patronen is immers evolutionair gezien van belang om snel gevaar te kunnen zien.