Justice: "We proberen iets uitbundig te doen"

Het voordeel van elektronische muziek is dat je een nummer kan gebruiken als basismateriaal, het kan fijnmalen en er eindeloos veel nieuwe versies van kan maken zonder aan de fundering te raken. Het nadeel is dat je live niet je hele studio mee op het podium kan zeulen. Het bracht Justice op een idee voor hun tiende verjaardag: een album met geremasterde versies van livenummers. Een soort van uitgepuurde best of, punchy en zonder franjes. En vooral het bewijs dat Gaspard Augé en Xavier de Rosnay nog altijd rasechte podiumbeesten zijn.

door

Mare

Gepubliceerd op 17 Oktober 2018 om 09h00Leestijd 3 min.

Dit is een heel speciale plaat. Ergens tussen live, best of en remix. Wat was jullie bedoeling?

Gaspard Augé: «Het is een beetje van alles tegelijk. Wanneer we een concert voorbereiden, moeten we auto-remixes maken om de nummers live te kunnen brengen. De studioversies zijn veel te complex, dus we vereenvoudigen die serieus. Maar ook omdat we natuurlijk niet al onze machines op het podium hebben. Wanneer we een plaat opnemen, is de studio puur egoïstisch genieten. We denken dan alleen aan onszelf. Voor concerten moet de muziek zo vloeiend en begrijpelijk mogelijk zijn. Op festivals, bijvoorbeeld, proberen we zo de aandacht te trekken van mensen die ons niet kennen en toevallig voorbijlopen richting frietkraam. Daarom komen we altijd zo vurig mogelijk uit de hoek. We behouden enkel de basiselementen van de nummers, de drumkit en baslijnen. Deze plaat is het resultaat daarvan. Het zijn gepimpte nummers voor het podium. Live opgenomen in de studio!»

Een carrière van tien jaar betekent een karrenvracht nummers. Hoe hebben jullie de setlist voor dit album gemaakt?

«Drie platen op tien jaar is niet echt een hels tempo hé. De keuze was niet zo moeilijk. Er zijn veel nummers die we cool vinden, maar die live niet werken. We spelen wel bijna alle nummers van onze laatste studioplaat, ‘Woman'. Bij het opstellen van een setlist ordenen we alle nummers per tempo en tonaliteit. En daar proberen we dan een zo vloeiend mogelijk geheel van te maken. Naarmate het concert vordert, gaat het echt crescendo.»

Jullie doen wel meer mash-ups.

«Dat is nodig om het echt uitbundig te maken. Als we gewoon alle nummers na elkaar zouden spelen, is er niet veel aan. Soms houden we maar één riff over. Voor de fans is het leuk een stuk te herkennen in een ander nummer. Eigenlijk is zo'n concert een aaneenschakeling van kleine surprises.»

Evolueren jullie nummers in de loop der jaren?

«Ja, dat hoor je trouwens op onze twee liveplaten. De zanglijnen kunnen we natuurlijk niet heruitvinden. Dat is net wat het publiek kent. We krijgen vaak de vraag of we het niet kotsbeu zijn om ‘D.A.N.C.E.' of ‘We are your Friends' te spelen. Nope, want voor elke tour zoeken we een nieuwe manier om ze in de set te integreren. Het is altijd een herontdekking. En een oefening waarmee we ons kostelijk amuseren.»

Jullie besteden ook veel aandacht aan de scenografie. De laatste tour hebben jullie maar liefst acht maanden voorbereid.

«Tussen de muziek en de scenografie hadden we inderdaad onze handen acht maanden vol. We moeten alle instrumenten veranderen die we op het podium gebruiken. De manier van live elektronische muziek maken verandert voortdurend. We houden onze vier Moogs en een paar andere analoge machines, zoals de TB-303. Maar we hebben er geen enkel probleem mee om ook gloednieuwe machines te gebruiken.»

Jullie hebben ook Justice TV gelanceerd, een site die heel jullie carrière overspant.

«Het is een leuke tool voor onze fans. Een soort van compilatie van alles wat we visueel en muzikaal gedaan hebben. Het is geen compleet overzicht, maar we hebben de representatiefste dingen uitgekozen.»

Pierre Jacobs

‘Woman Worldwide' is uit bij Caroline.