"Het is gemakkelijker om van godsdienst te veranderen dan om je eetgewoonten aan te passen"

Toegegeven, in tijden van ‘Komen Eten', ‘Mijn Pop-uprestaurant' en ‘Dagelijkse Kost' is er aan inspiratie voor wannabe keukenprinsen en –prinsessen tegenwoordig geen gebrek, maar Sarah Britton gooit het over een andere boeg. Met haar lange blonde lokken, hagelwitte glimlach en fonkelende blauwe ogen heeft ze op het eerste gezicht meer weg van een fotomodel dan van een dieetgoeroe, al is ze wel degelijk een vrouw met een missie: zoveel mogelijk mensen overtuigen om hun voedingsgewoonten om te gooien.

Voeding als medicijn

«Zelf heb ik het licht gezien toen ik enkele jaren geleden stage liep op een bioboerderij», vertelt ze wanneer ik haar vraag naar de reden waarom ze destijds haar blog – My New Roots – lanceerde. «Vooraf was ik erg sceptisch, maar na een paar weken was ik helemaal veranderd, zowel fysiek als mentaal. Na mijn stage besloot ik om holistische voedingsleer te gaan studeren, en eenmaal afgestudeerd wou ik per se de inzichten die ik geleerd had delen met de wereld.» Voor wie het hoort donderen in Keulen: holistische voedingsleer benadert voedsel als een medicijn en richt zich in essentie op hoe onze dagelijkse kost kan helpen om gezondheidsproblemen te genezen en – belangrijker nog – te voorkomen.

«Het is onvoorstelbaar hoe weinig de meeste mensen weten over hoe hun eigen lichaam in elkaar zit», gaat Sarah verder. «En dat terwijl we letterlijk zijn opgebouwd uit wat we in onze mond steken. Het is belangrijk om te beseffen dat we niet alleen energie halen uit onze maaltijden, ze maken ons ook tot wie we zijn.» Dat laatste is een stokpaardje van Britton. «Als je je eetgewoonten verandert, kan je je hele leven veranderen», herhaalt ze minstens een keer of vier tijdens ons gesprek. Ze heeft er zelfs een TED-talk over (te vinden op YouTube) en gaat er prat op dat ze haar theorieën op zichzelf heeft uitgetest.

Gewicht stabiliseren

«Als kind en als tiener was ik verslingerd aan snoep en koekjes, zowat alles wat ik at, kwam uit een verpakking. Ik worstelde met mijn gewicht en liep de hele tijd calorieën te tellen, maar zo zuig je al het plezier uit eten, terwijl koken net om passie draait. Mijn huidige manier van eten is zo bevrijdend. Je mag zoveel eten als je wil, wanneer je maar wil, je voelt je voldaan en je krijgt alle nodige voedingsstoffen binnen. Je gewicht stabiliseert vanzelf omdat alle calorieën uit mijn recepten goed voor je zijn. Als je na een maaltijd zin hebt om een dutje te doen, is er iets mis met wat je eet.»

Ook mentaal plukt Sarah naar eigen zeggen de vruchten van haar veranderde levensstijl. «Vroeger was ik heel erg emotioneel en had ik vaak moeite om me te concentreren. Toen ik mijn eetpatroon wijzigde, was een van de eerste veranderingen die ik merkte de manier waarop ik dacht. De cellen in mijn hersenen zijn toen letterlijk veranderd, en dat is maar logisch ook: ze zijn opgebouwd uit wat ik eet. Jammer genoeg is het voor de meeste mensen gemakkelijker om van godsdienst te veranderen dan hun eetgewoonten aan te passen.»

Brood zonder bloem

De richtlijnen die ze volgt bij het opstellen van haar recepten zijn gemakkelijk samen te vatten: geen suiker, geen bloem, geen gluten, geen melk, geen vlees. Wat dan wel? Hoofdzakelijk groenten, fruit, bonen, linzen, noten en zaden. «Ik noem het all inclusive cuisine: iedereen kan mijn gerechten eten. Het is niet mijn bedoeling om bepaalde voedingsmiddelen te diaboliseren, in beperkte mate is alles toegestaan. Zo ben ik zelf helemaal niet gluten-intolerant en is er niks mis mee om af en toe vlees te eten. Alleen melk drinken vind ik echt geen goed idee. De verkoopspraatjes van de melk-lobby ten spijt is koeienmelk echt niet geschikt voor mensen.»

Sarah's uitgangspunten klinken misschien saai en droog, maar ze slaagt er wonderwel in om haar recepten een originele draai te geven. Ze maakt tonijn uit zonnebloempitten, kaas uit cashewnoten en brood zonder bloem, om maar een paar voorbeelden te geven. «De essentie van mijn boodschap is dat mensen opnieuw moeten koken. Het neemt twintig minuten in beslag en geeft je de motivatie om door te zetten. Als je de moeite doet om voor jezelf te koken, heb je heus geen zin meer om die diepgevroren pizza te eten.»

recept: Zonsondergangsalade met paarse wortels en gegrilde maïs

Voor 2-3 personen:

2 grote verse maïskolven, schutbladeren en draden verwijderd

kokosolie of ghee, gesmolten

geraspte schil en sap van 1 biologische limoen

½ verse chilipeper, fijngehakt (serranopeper is een goede keuze)

1 theel. pure ahornsiroop of rauwe honing

½ theel. zeezout

½ theel. komijnpoeder

1 eetl. koudgeperste olijfolie

3 middelgrote paarse wortels, in dunne plakjes

4 middelgrote lente-uien, in dunne ringen

1 klein bosje verse koriander, gehakt

gerookt zeezout

1. Laat een grill of gietijzeren grillpan heet worden.

2. Bestrijk de maïskolven met de gesmolten kokosolie en gril ze 7-10 minuten tot ze gaar en licht geblakerd zijn. Laat de kolven iets afkoelen en snijd de korrels eraf. Doe de maïskorrels in een grote kom.

3. Klop de limoenrasp, het limoensap, de gehakte chilipeper, de ahornsiroop, het zeezout, het komijnpoeder en de olijfolie door elkaar in een kommetje.

4. Voeg de wortels, de lente-uien en de koriander toe aan de maïskorrels. Giet de dressing over de salade en hussel hem erdoor. Zet de salade minstens 10 minuten opzij, zodat de smaak van de dressing erin kan trekken. Breng de salade voor het serveren op smaak met wat gerookt zeezout.

Meer weten? Sarah Britton, My new roots, Karakter Uitgevers, 260 p., 24,95 euro

Door Maarten Joossens