Genoeg blabla, maar ook boem boem!

VZW Aditi krijgt per jaar een 350 à 400 aanvragen voor seksuele dienstverlening binnen. Ondanks het stijgende aantal blijft het thema een gevoelige snaar raken. Steven van vzw Aditi is in ieder geval hoopvol. ‘Ik heb het gevoel dat in Vlaanderen de geesten stilaan rijp zijn voor seksualiteit bij mensen met een beperking, al moet er nog heel veel gesensibiliseerd worden.'
door
Hans
Leestijd 4 min.

Vzw Aditi is een kleine vzw met drie werknemers waar personen met een beperking, ouders en zorgvoorzieningen terecht kunnen met alle mogelijke vragen over seksualiteit. Aditi biedt ook vormingen en professionaliteitsondersteuning aan. Daarnaast proberen ze ook seksuele dienstverlening mogelijk te maken voor mensen met een beperking. ‘We bieden zelf geen seksuele dienstverlening aan maar we werken wel samen met seksuele dienstverleners die we dan in contact brengen met mensen met een beperking. Je kan wel praten over seksualiteit maar je moet seksualiteit ook kunnen beleven', zegt Steven van Aditi. Sinds 2014 focussen ze in hun werking ook op ouderen en proberen ze ook voor hen seksuele dienstverlening mogelijk te maken.

Een van de zorgvoorzieningen die samenwerkt met Aditi is ‘OC De Beweging'. In deze niet al te grote voorziening in Gijzenzele kunnen de bewoners tussen het groen in alle rust hun dagen doorbrengen. De Beweging werkt al een aantal jaren samen met de vzw. ‘Als organisatie zijn we al een hele tijd op zoek naar de manier waarop we een antwoord konden bieden op de vraag naar seksualiteit. Doorheen die weg zijn we bij Aditi vzw terecht gekomen. Het is fijn dat er partners zijn op wie je beroep kan doen want anders sta je er ook helemaal alleen voor', aldus ortho-agoog Kristof. ‘Aditi maakt ook de tijd om langs te komen en echt te praten met de cliënt over zijn verwachtingen en noden', zegt Kristof.

Seksuele dienstverlening is geen prostitutie

Ondanks de relatieve openheid waarmee zorgcentra als OC De Beweging over seksualiteit spreken heerst in Vlaanderen nog steeds een taboe. Dat heeft onder andere te maken met het statuut van de seksuele dienstverleners: seksuele dienstverleningen vallen nog steeds onder de prostitutiewetgevingen. Aurore, een seksuele dienstverlener die samenwerkt met Aditi, wilde ons graag te woord staan op voorwaarde dat haar echte identiteit nergens vernoemd werd. De vergelijking met prostitutie gebruiken Steven en Aurore liever niet. ‘Seksuele dienstverlening betekent echt zorg. Seksuele dienstverleners komen dan ook vaker uit de zorgsector dan uit het prostitutiemilieu. Het doel van seksuele dienstverlening is om een kwetsbare groep van mensen een specifieke vorm van zorg te geven die ze in een zorgvoorziening niet kunnen krijgen', aldus Steven.

Voor Aurore is haar taak vooral begeleiden. ‘Voor mij betekent het begeleiden op verschillende vlakken: zowel op psychologisch vlak als op lichamelijk vlak. Het is een totaalplaatje van tederheid, sensualiteit en seksualiteit. Eigenlijk moet het een hele warme, gezellige ontmoeting worden.' Bij seksuele dienstverlening staat de nood van de persoon op de eerste plaats en die noden kunnen zeer uiteenlopend zijn. ‘Ik heb een persoon en aan de hand van een kinderboek over seksuele opvoeding ga ik plaatje per plaatje samen met hem zijn eigen lichaam verkennen. Wij zijn daar nu al enkele sessies mee bezig.'

Een mooie wisselwerking

Voor Aurore betekent haar job een mooie wisselwerking tussen twee personen. ‘Mensen worden rustiger en gemakkelijker handelbaar na een seksuele dienstverlening. Ze zijn gelukkig en ik word gelukkig omdat ik weet dat ik hen gelukkig maak.' ‘Er is een persoon die ik een keer in de maand bezoek. Als ik daar aan de deur bel - ik mag nog gestresseerd zijn door allerhande persoonlijke of professionele beslommeringen - voel ik rust, blijdschap en warmte omdat ik weet dat die persoon blij zal zijn als hij mij ziet en ik weet dat we een hele toffe tijd zullen hebben.'

Wat brengt de toekomst?

Zowel Steven als Aurore willen dat de taboesfeer rond seksuele dienstverlening bij ouderen of mensen met een beperking verdwijnt. Volgens Steven kunnen ze dat doen door te sensibiliseren: ‘Wij hebben dagelijks contact met zorgvoorzieningen en wij blijven het thema ter tafel brengen.' Toch is sensibiliseren volgens hem niet genoeg. ‘We hebben nood aan een wettelijk kader waarbinnen seksuele dienstverlening voor personen met een beperking en ouderen mogelijk is.'

Daarnaast willen ze ook dat de werking meer en meer mogelijk wordt voor ouderen. ‘Dat is een wereld waar zoveel mensen, zowel mannen als vrouwen, alleen zijn. En daar is ook een behoefte aan wat intimiteit. Uiteindelijk gaat het daarover: een menselijk lichtpuntje en wat warmte brengen', aldus Aurore.

 

Claudia Frickel