Een Final Fantasy voor iedereen

PS4/XONE. Zeggen dat hij op zich heeft laten wachten, is een understatement. Tien jaar (!) na de aankondiging en na een chaotisch ontwikkelingsproces en nog een ultiem uitstel in augustus, is Final Fantasy XV er nu toch eindelijk. Een game die het eindeloze wachten waard is? Dit zijn onze eerste indrukken na een tiental uur spelen.
door
Jelle
Leestijd 2 min.

Het is ongebruikelijk genoeg om te vermelden: Bij het opstarten van de game verschijnt een boodschap over het hele scherm. "Een Final Fantasy voor fans en nieuwkomers". FF XV bekent dus al meteen kleur en positioneert zich als een moderne RPG voor zowel de vele fans van de saga als zij die Final Fantasy voor de eerste keer spelen.

In de praktijk vertaalt zich dat bijvoorbeeld in het overboord gooien van het turn-based gevechtsysteem. FF XV is een actie-RPG met dynamische battles in een open wereld, vol knipogen naar de vorige episodes. De missie om zowel fans als nieuwkomers te bekoren, is meer dan geslaagd.

Roadtrip met vrienden

Wat het scenario betreft, liepen we aanvankelijk niet echt warm voor de pitch. Je speelt met prins Noctis, die samen met drie goede vrienden naar zijn trouwfeest rijdt in de lievelingscabrio van zijn vader. Met hun zwarte kleding, tattoos en Tokio Hotel-kapsels doen Noctis en zijn maten wat denken aan een boyband. Maar ondanks die eerste vrij negatieve indruk word je al snel meegesleept in de prinselijke avonturen.

De eerste uren zijn paradijselijk. Je ontdekt de weelderige landschappen, ontmoet de dochter van de garagist, leert vissen en jagen, en voert je eerste zijmissies uit, zoals eten zoeken voor een katje. Maar de volgende dag, na de val van Insomnia en de dood van de koning, slaat de stemming helemaal om. Vanaf dan is het tijd voor het serieuze werk, met almaar moeilijkere gevechten.

Exploreren op de rug van een Chocobo

Na enkele uren spelen, unlock je het privilege om zelf de auto te besturen. De Regalia is bijna een personage an sich in deze game met roadtripallures. Al is rijden verre van leuk in FF XV. Gelukkig unlock je enkele missies later de mogelijkheid om een Chocobo te huren voor je verplaatsingen. Het wordt meteen veel ritmischer en plezanter om op de rug van die grote gele vogel rond te vliegen.

In de loop van de ontmoetingen, gevechten en zoektochten ontsluiert de wereld van FF XV zich en krijgen de personages meer skills. Op grafisch vlak schommelt de game tussen uitstekend, met prachtige panorama's en landschappen, en middelmatig, met minder gedetailleerde texturen en een paar vertragingen en bugs op de Xbox One-versie die we getest hebben. De soundtrack is dan wel weer ronduit magistraal en betoverend.

Vooruitgang maak je door het op te nemen tegen kwaadaardige wezens. Jammer genoeg ontaarden sommige van die gevechten – vooral tegen meerdere monsters tegelijk - al snel in chaotische, verwarrende taferelen met cameraproblemen. Ook al wen je daar met een beetje spelervaring wel aan, het blijft een van de grootste tekortkomingen van deze game.

Door de stortvloed van eindejaarsreleases hebben we Final Fantasy XV nog niet kunnen uitspelen. Maar na een tiental speluren is onze indruk heel positief. Tussen de hoofd- en zijmissies en de zoektochten ben je makkelijk een honderdtal uur zoet. Voor nieuwkomers is FF XV een overtuigend alternatief voor andere moderne actie-RPG's, maar enkele minpuntjes verhinderen dat het The Witcher III onttroont, onze favoriete game van 2015 die dé referentie blijft in het genre. (tw)