Gepresenteerd door Native

Hoe komt Broederlijk Delen aan haar naam?

Broederlijk Delen bestaat nu bijna 60 jaar. Maar waarom is ‘delen' zo belangrijk voor de organisatie? Wel, delen zit in het DNA. Toen de Kerk 59 jaar geleden opriep om te denken aan de mensen in Congo, waar kort na de onafhankelijkheid een hongersnood heerste,  is Broederlijk Delen begonnen met vasten en sober leven te promoten uit solidariteit.

Ook vandaag is delen relevanter is dan ooit als we het hoofd willen bieden aan de crisissen waar we als mensheid voor staan. In Latijns-Amerika en Afrika zijn heel wat inspirerende voorbeelden te vinden van gemeenschappen die deze visie in de praktijk brengen. Een goed leven betekent voor hen: harmonie met de natuur en solidariteit met elkaar. Maar daarbij moeten ze vaak opboksen tegen machtige spelers zoals grote mijnbouwbedrijven.

Ook in onze Westerse samenlevingen zijn er steeds meer stemmen die oproepen tot een halt aan het ongebreidelde streven naar groei. En aan de onverzadigbare honger om alsmaar meer grondstoffen te exploiteren. Burgerbewegingen, klimaatactivisten en ecologische economen als Kate Raworth en Tim Jackson op kop. Recent kwam ook de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) voor het eerst met een rapport op de proppen dat wereldleiders aanspoort verder te kijken dan de groeiobsessie. Nieuw-Zeeland besliste onlangs als eerste rijke land niet langer groei van het BNP na te streven.

Leven met genoeg

Als één van de stevigste en oudste pijlers van de Vlaamse noord-zuidbeweging, met een grote en dynamische achterban, duizenden vrijwilligers en nauwe banden met armoedeorganisaties in Vlaanderen, is er voor Broederlijk Delen een belangrijke rol weggelegd om in Vlaanderen een draagvlak te creëren voor systeemverandering. De organisatie wil mensen overtuigen dat leven met genoeg verrijkend is. Dat delen en herverdelen rechtvaardig zijn en zin geven aan ons bestaan. De jaarlijkse campagne is het ideale moment om iedereen hiertoe uit te nodigen: delen met het Zuiden, ervaringen delen met vrienden, in de buurt, de school of de jeugdvereniging, delen in het dagelijkse leven: de bus, de auto, de bibliotheek, de installatie van zonnepanelen, de coöperatieve bank, de boerderij...

Herman en Maria José uit Colombia delen de strijd voor hun land

Foto R.V.

Maria José (23) en Herman (63) uit Colombia delen ook met elkaar, hoewel ze op het eerste gezicht misschien niet veel gemeen hebben. Herman woont op een kleine boerderij in Tamesis, een dorp in Antioquia, een regio in het noordwesten van Colombia. Hij kweekt kippen en vissen voor verkoop en verbouwt groenten voor eigen consumptie. Zijn droom is om van de boerderij een agro-ecologisch vormingscentrum te maken, maar die droom wordt bedreigd door een groot mijnbouwproject. Maria José is een milieuactiviste die sensibiliseert en actievoert rond de problematiek van grondstoffenontginning. Ze kwamen met elkaar in contact via de COA, een collectief dat inheemse en milieuorganisaties verenigt die hun grondgebied willen beschermen tegen grote mijnbouwprojecten, in de provincie Antioquia in Colombia.