Vrouwen staan hun mannetje

Brussel
door
Kevin
Leestijd 1 min.

Vrouwen in de technische sector. Voor sommigen lijkt de combinatie even zeldzaam als een ijsbeer in de woestijn. Nonsens, vindt IT-expert Ines Vanlangendonck. Metro sprak met enkele vrouwen die de smaak voor techniek te pakken hebben gekregen.

Ines Vanlangendonck – Zaakvoerder IT-consultancybedrijf Fourservens

Waarom?

In het begin van mijn carrière werkte ik als linguïst samen met twee ingenieurs aan een e-learning project. En zo goed als alle ideeën en projecten die ik voorstelde, werden door de ingenieurs afgewimpeld omdat ze die onuitvoerbaar achten. Uit pure nieuwsgierigheid en betweterigheid heb ik een opleiding programmeren gevolgd. Omdat ik het programmeren veel leuker vond dan mijn huidige job, ben ik dat blijven doen. Drie jaar geleden heb ik dan Foursevens opgericht. Ondertussen werken we al met tien personen.

Reacties?

Iedereen reageerde heel enthousiast. Anderzijds geloof ik absoluut dat er nog heel veel mensen zijn die niet kunnen wennen aan het idee dat vrouwen in de technische sector kunnen werken. Het gebeurt nog regelmatig dat mensen me aanspreken alsof ik de secretaresse ben in mijn bedrijf. Mensen denken nog te veel in clichés en bekende patronen.

Verandering?

Mijn sector heeft te kampen met een imagoprobleem. Zonder het zelf te beseffen, beïnvloeden we onze kinderen en bevestigen we bepaalde rolpatronen. Een typisch voorbeeld is dat kinderen met vragen over een computer doorgaans doorverwezen worden naar de papa. Zo leren we meisjes dat technologie niets voor hen is en dat ze zich daar niet mee moeten bezig houden. We moeten meisjes laten zien dat technologie ook tof kan zijn.

Britt Maes – Assisten Projectleider Euro Engineering

Waarom?

Ik ben als kind opgegroeid in een familie die in ‘de bouw' zit. Het was altijd mijn droom om architect te worden, maar in de loop van de jaren is die droom steeds meer naar de achtergrond verdwenen en wou ik steeds liever bouwkundige worden.

Reacties?

Toen ik begon met werken, had ik schrik dat ik als jonge, leidinggevende vrouw niet gerespecteerd zou worden in zo'n mannenbastion. Maar niets is minder waar. Integendeel, ik heb net het gevoel dat mijn mannelijke collega's me meer willen helpen net omdat ik een vrouw ben. Soms wordt er wel eens een vrouwenmopje gemaakt, maar daar kan ik mee overweg. Je moet je natuurlijk ook wel gedragen als one of the guys. Als je het erg vindt om snel vuil te worden, is het andere koek.

Verandering?

Het probleem is dat de technische wereld gezien wordt als een onbekend terrein. Positieve rolmodellen kunnen dat beeld veranderen. Bedrijven moeten daarnaast vrouwen het gevoel geven dat het gezinsleven wel te rijmen valt met een technisch beroep. Als er dan uiteindelijk steeds meer vrouwen in de bouwsector terecht komen, zal dit een sneeuwbaleffect teweegbrengen.

Karine Janssen – Teamleidster Etap Lighting

Waarom?

Ik ben van kindsbeen af benieuwd geweest hoe bepaalde toestellen werkten. Toestellen open prutsen en zien hoe ik ze kon verbeteren was mijn hobby. Nu heb ik die drang nog steeds. De technologie staat niet stil waardoor ik mij voortdurend moet – of beter gezegd mag - bijscholen.

Reacties?

Mijn ouders en familie hebben, zonder te willen opscheppen, wel bewondering voor mij. Zeker omdat ik zo ver ben geraakt zonder een beroep te leren. Mijn mannelijke collega's keken aanvankelijk neer op mij. Toch heb ik nooit het gevoel gehad dat ik dubbel zo hard moest werken om mezelf te bewijzen. Ik ben zelf enorm perfectionistisch en heb uitdagingen nodig om goed te presteren. Toen mijn collega's dat opmerkten, werd ik positief onthaald.

Verandering?

Vroeger werd de technische sector onvoldoende gepromoot bij vrouwen, waardoor ze er niet voor open stonden. Nu zijn er wel al meer initiatieven die laten zien dat je in deze branche boeiende jobs hebt. Maar over het algemeen moeten vrouwen nog meer geprikkeld worden om te durven kiezen voor een technisch beroep.

Jennifer Rambour – Automecanicien bij Hyundai Motorsport

Waarom?

De passie voor auto's en motorsport heeft zo lang ik het mij kan herinneren al in mij gezeten. Het is een onbeschrijfelijk gevoel. Als je geëmotioneerd wordt door het geluid van een huilende moter, begrijp je wat ik bedoel. Sinds zeven jaar ben ik actief in de rallywereld als copilote, mecanieker en motorsport ingenieur.

Reacties?

Vrouwen in de autowereld is voor veel mensen helaas nog een groot cliché. Zelfs in mijn vriendengroep kreeg ik te maken met negatieve reacties. Sommigen vonden mijn keuze super, andere durfden zich neerbuigend uit te laten of me zelfs uit te lachen. In het begin kreeg ik daardoor de indruk dat ik niet aanvaard zou worden in de technische wereld. Zo werd ik sneller afgerekend op fouten en was het nadien moeilijker om me opnieuw te bewijzen. Het was zeker een uitdaging om mijn hoofd recht te houden, maar ondertussen is dat wel veranderd. Zeker omdat ik nu voor een WRC team werk, krijg ik meer respect. Langs de andere kant komt daardoor jaloezie opsteken. Je kan dus wel zeggen dat er aan elk voordeel een nadeel vasthangt als vrouw in de technische wereld.

Verandering?

Volgens mij zijn er sowieso weinig vrouwen met een passie voor techniek. Veel meisjes vinden het een afknapper om hun handen vuil te maken. Er zijn nochtans jobs waarbij dat niet nodig is. Het zou niet slecht zijn moesten vrouwen die iets bereikt hebben in de technische wereld, meer aandacht krijgen in de media. Ikzelf heb nooit een voorbeeld gehad, en heb alles aan de lijve moeten ondervinden, maar ik heb nooit een seconde spijt gehad van mijn keuze. Mijn raad is: doe vooral wat je graag doet. Is dat toevallig iets in de technische sector, ga er dan voor.

Catherine Imbert – Project manager bij MIVB

Waarom?

Ik was altijd al aangetrokken tot wiskunde en logica. Al van in het middelbaar. Burgerlijk ingenieur gaan studeren, was voor mij dus een logische keuze. Ik vond dat leuk.

Reacties?

“Voor mijn familie is het vanzelfsprekend dat ik ingenieur ben geworden, omdat ik vroeger altijd deelnam aan wiskundewedstrijden. Maar ik geef toe dat het niet altijd even makkelijk is. Als vrouw moet je je doen gelden. Af en toe krijg je opmerkingen als “Ah, jij bent de nieuwe secretaresse?” Het blijft een torenhoog cliché in de wereld van vandaag, vooral in beroepen als signalisatie. Het vraagt tijd en aanpassing, en de clichés blijven ondanks alles bestaan. Maar als je bewijst dat je de job even goed doet als een man, waait dat wel over. Soms is het zelfs een voordeel om vrouw te zijn. De mensen zijn dan vaak wat sympathieker.”

Wat is het verschil?

“Ik denk dat de visie van een vrouw in dit beroep altijd vrij pragmatisch is. Een vrouw organiseert en plant doorgaans graag. Dat is onze meerwaarde. We proberen altijd alles in goede banen te leiden. Dat is misschien het verschil met de slordigheid van sommige mannen. Maar we vullen elkaar eigenlijk perfect aan. Tussen mannen en vrouwen moet er een natuurlijk evenwicht zijn. Ik ontzeg mezelf geen enkele praktische taak omdat ik een vrouw ben. En voor mannen moet dat eigenlijk ook zo zijn.”

Isabelle Marien – Technisch manager bij Port of Antwerp

Waarom?

Al vanaf de lagere school was duidelijk dat mijn interesses eerder lagen bij wetenschap en wiskunde. Door deze interesses was de stap naar een studie tot industrieel ingenieur snel gezet.

Reacties?

Mijn ouders waren heel fier, maar andere mensen zijn vaak verbaasd als ze horen in welke sector ik werk. Het is blijkbaar niet vanzelfsprekend dat vrouwen ook over technische capaciteiten bezitten. Zeker op de werkvloer en in de aannemerswereld voel ik dat ze de vrouwelijke collega's meer testen. Ik heb mezelf echt moeten bewijzen en het duurde ook veel langer voor ik krediet kreeg.

Verandering?

Meisjes hebben vaak vooroordelen over de technische richtingen. Daardoor kiezen veel meer meisjes voor een richting in talen in plaats van een wiskundige richting. Scholen zouden meisjes meer warm moeten maken voor wetenschappen.