Werchters wijze lessen

Na vier dagen Rock Werchter is onze lever een paar liter bier rijker en onze ziel een paar illusies armer. Gelukkig hebben we het afgelopen weekend weer heel wat bijgeleerd.
door
Heleen
Leestijd 2 min.

Onderschat de Belgen niet

Er stonden maar liefst elf Belgische acts op Rock Werchter, maar enkel Het Zesde Metaal en Coely kreeg een plaats op het hoofdpodium. Ten onrechte, zo bleek vrijdag. Aan de Main Stage was er geen kat te bespeuren, terwijl The Barn en KluB C uit hun voegen barstten voor publiekslievelingen Bazart en Oscar And The Wolf.

Authenticiteit werkt

Als je als oerdegelijke Brit een vreemde Spaanse tongval aanneemt op het podium, val je door de mand, bewees zanger Sebastian Pringle van Crystal Fighters. Hoe hard de mafketels ook hun best deden, hun feelgoodshow wrong langs alle kanten. Heel wat anders was het bij Oscar And The Wolf. Hoewel Max Colombie eruit ziet als een diva, was hij toch even onder de indruk van het uitzinnige publiek als wij van zijn grootse podiumkunstjes.  Het is een verademing om een artiest zonder capsones aan het werk te zien, zoals de immer galante James Blake. It was such a pleasure, klonk het netjes. Heel wat minder beleefd was Win Butler. Hij kafferde zijn publiek uit, maar dat kan blijkbaar als frontman van Arcade Fire, want geen haai die er naar kraaide.

Waar een wil is, is een weg

Ook koppig je eigen ding doen, loont de moeite. Agnes Obel opende haar set met haar hit ‘Riverside' zodat de festivalgangers die daarvoor kwamen konden beschikken en zij de duistere songs van haar laatste plaat kon spelen. Als een zelfverzekerde bosnimf ging ze gezwind haar eigen weg en wond zo  het hele publiek rond haar vinger. Hetzelfde geldt voor Radiohead. Dat iedereen zit te wachten om eindelijk een een liveversie van ‘Creep' te horen, zal Thom Yorke en co worst wezen. Al deden ze wel wat toegevingen door de fans ‘No Surprises', ‘Paranoid Android' en ‘Karma Police' te gunnen.

Ook dat nog...

Wat ons nog het meest verraste, is dat er wel degelijk mensen zijn die speciaal voor Kings Of Leon naar Rock Werchter afzakken. Ze heten Adriaan en Paul, en waren de voorbije tien jaar de zeven keer present dat de Amerikanen op het podium stonden, zonder fout en met matching T-shirts. “Er kunnen zelfs traantjes vloeien”, vertrouwden ze ons toe.