Journal d'une femme de chambre

Sinds vorige week kan je in de bioscoop weer zien hoe Assepoester met de hulp van een mooie prins aan haar miezerige slavenbestaan ontsnapt. Célestine (Léa Seydoux) uit ‘Journal d'une femme de chambre' heeft minder geluk: ook zij wordt als begin 20^e-eeuwse dienstmeid voortdurend afgeblaft, maar aan het eind van de dag staat er niemand klaar om haar te redden. Of het moet Vincent (Vincent Lindon) zijn, de grimmige tuinier met verdachte politieke sympathieën. Zich aan hem onderwerpen of bij haar bourgeois bazen blijven? Het is kiezen tussen cholera en de pest. Regisseur-scenarist Benoît Jacquot portretteert de dagelijkse lijdensweg van Célestine aanvankelijk met veel humor. De spottende glimlachjes die Seydoux naar de camera werpt, buiten het zicht van haar meesters, zijn goud waard. En toch liet het lot van Célestine ons volstrekt koud. ‘Journal' is een tijd lang leuk om naar te kijken, maar Jacquot voegt niets wezenlijks toe aan de verfilmingen die Buñuel en Renoir vroeger al maakten van de 115 jaar oude roman van Octave Mirbeau. Wil je een écht goeie kostuumfilm van Benoît Jacquot met Léa Seydoux zien? Schuif dan ‘Les Adieux à la reine' nog eens in de dvd-speler.

Aantal sterren: 2/5