MOVIES. Virginie Efira speelt een homoseksuele non in ‘Benedetta’: «De film richt zijn vizier niet op het geloof, maar op de macht»
Wat weet je nog van je eerste ontmoeting met Paul Verhoeven?
Virginie Efira: «Dat was enkele jaren geleden. Mijn agent belde me met de vraag of ik auditie wou doen voor Pauls vorige film, ‘Elle’. Ik wou hem heel graag ontmoeten, vooral omdat ik ‘een beetje Nederlands’ spreek. Ik heb die auditie dus gedaan en ik heb de rol gekregen [als de buurvrouw van Isabelle Huppert, nvdr]. De opnames hielden voor mij maar 10 draaidagen in, maar die waren heel interessant. Ik had echter nooit durven dromen dat hij me vervolgens een hoofdrol zou aanbieden!»
‘Benedetta’ is het ware verhaal van Benedetta Carlini, een mystieke non uit de 17de eeuw die veroordeeld werd vanwege haar homoseksualiteit. Er zitten ook enkele behoorlijk gewaagde scènes in. Zal de film mensen choqueren, denk je?
«Ik heb mensen ontmoet die christelijk opgevoed zijn en toch niet gechoqueerd waren, omdat ze snappen dat het verhaal verteld wordt vanuit het standpunt van Benedetta. De film neemt het geloof nooit op de korrel maar richt zijn vizier op politieke en religieuze macht. Ik vind de seksscènes zelf ook helemaal niet sexy. Mijn personage is eerder chaotisch dan erotisch! Maar ik kan me wel voorstellen dat het choquerend klinkt als je gewoon enkele scènes vertelt zonder de hele film gezien te hebben.»
Had je deze rol aanvaard met een andere regisseur?
«Goeie vraag. Ik heb ja gezegd aan Paul zonder dat ik zelfs het scenario gelezen had, omdat ik met hem wou werken. Ik heb zowat al zijn films gezien en ik ben een grote fan. Met iemand anders weet ik het dus niet — en niet alleen vanwege de naaktscènes. De hele opzet van de film is toch bijzonder. Ik ken weinig regisseurs die geïnteresseerd zijn in die lichaamstaal.»
Wat vind je zelf de boeiendste kant van de film?
«Er zijn er zoveel... Om te beginnen de kracht van het geloof. Zelf geloof ik dat er iets bestaat dat groter is dan wij, en kunst is een vorm van transcendentie. Kunst geeft zin aan ons bestaan. Daarnaast is er het idee van het lichaam dat triomfeert. Je zou het willen wegcijferen, maar het zal altijd bestaan. De film stelt ook nog een andere interessante vraag: aan wie behoort het lichaam van een vrouw toe?»
Je zou het niet zeggen, maar ‘Benedetta’ is ook heel geestig!
«Absoluut! Paul stopt vaak ironie in zijn films. Op die manier kan hij het over gewichtige thema’s hebben zonder zichzelf te ernstig te nemen.»