Eddy Demarez na incident met Belgian Cats: «Ik ben drie maanden niet buitengekomen»

Sportjournalist Eddy Demarez gaat morgen weer aan de slag bij de VRT. Dat vertelde hij in een interview met Linde Merckpoel. Hij blikt tevens terug op de stormachtige periode nadat hij zich ongepast uitliet over de Belgian Cats.

Accepteer cookies om deze inhoud weer te geven.
door
Redactie Online
Leestijd 3 min.

Afgelopen zomer raakte Eddy Demarez in een mediastorm verzeild nadat hij zich via het Facebook Live-kanaal van Sporza ongepast uitliet over de Belgian Cats. Hij wist echter niet dat de microfoon nog aanstond. De VRT zette Demarez op non-actief, maar vanaf morgen mag hij terug beginnen werken.

Werkgroep

Hij heeft de afgelopen maanden met verschillende mensen gesproken over het incident, uiteraard in de eerste plaats met de Belgian Cats. Daaruit is een werkgroep gekomen die zich bezighoudt met het verbeteren van verslaggeving rond vrouwensport en diversiteit. Onder meer Ann Wauters, Eline Berings en José De Cauwer maken er deel van uit.

Ontspoorde humor

Demarez vertelt in een interview met VRT-vlogster Linde Merckpoel hoe hij zich voelde toen de storm losbrak. «Er is geen excuus voor. Dat is gewoon niet oké. Je kunt duizend keer sorry zeggen, maar dat maakt het niet oké. Noem het normvervaging in humor, of een ontspoorde humor. Een soort van hersenloze cafépraat. Anders kan ik het niet noemen. Er was onmiddellijke schaamte. Sigrid Spruyt heeft het enkele dagen erna mooi gezegd. Het is alsof je aan een koffiemachine staat te zeveren en te roddelen. En degene waarover je onnozel aan het doen bent, staat achter je. Dat gevoel, maar dan maal een miljoen of drie. Dat was enorme schaamte omdat je beseft dat het niet oké was».

Psycholoog

«Ik ben drie maanden niet buitengekomen. Ik ben niet naar de bakker, de slager of de supermarkt geweest. Ik ben ook een paar keer echt naar het buitenland gevlucht. Dat wordt zo groot in je hoofd... Ik ben naar een psycholoog gegaan om dat ergens te kunnen plaatsen en verwerken. Het heeft drie maanden geduurd vooraleer ik zoiets had van ‘nu wil ik er terug aan beginnen. Ik wil niet alleen sorry zeggen, maar ook iets creëren waar iedereen beter van wordt’».

«Die eerste maanden wist ik niet waar het naartoe ging. Maar voor mij was het niet het belangrijkste om mijn job te redden. Je wordt eigenlijk ontmenselijkt. Je wordt in de kranten afgeschilderd als homofoob, seksistisch, rotte appel, macho... Het was voor mij veel belangrijker om te laten zien dat dat niet klopt dan eventueel mijn job te redden», legt hij uit.

Voorbeeldfunctie

De 54-jarige sportcommentator vond het heel belangrijk dat hij de kans kreeg om het incident met de Belgian Cats te bespreken. Hij heeft erg veel geleerd uit het gesprek. «Het was confronterend en warm. Wat zo fijn is aan al die gesprekken, is dat je te weten komt waarom iets iemand kwetst. Bij de Cats is wat hun kwetste niet zozeer wat er gezegd werd, maar wel dat ze een voorbeeld willen zijn voor jonge meisjes en jongens die een sport willen doen waarvan het niet zo evident is dat meisjes die doen. Wat het ook is, ook al wil je als meisje motorcrossen, doe het gewoon. Kijk naar ons. Als je in jezelf gelooft, kun je iets bereiken», klinkt het.

Uit fout geleerd

Je fout durven toegeven en een oplossing zoeken, kan hij iedereen die in een gelijkaardige situatie terechtkomt, aanraden. «Iedereen maakt fouten, maar iemand in de ogen kijken, sorry zeggen en zeggen: ‘ik heb een fout gemaakt, maar dat en dat heb ik ermee gedaan’. Dat vind ik een aanrader voor iedereen. Doe dat, want dat maakt je beter. Dat maakt je rijker. Dat maakt je niet van een slechte een goeie mens, maar ik heb wel iets gedaan met mijn fout. En dat vind ik het belangrijkste», besluit hij.

Je kan het volledige interview HIER bekijken.