MOVIES. Van Venetië tot de Oscars: de triomftocht van ‘Nomadland'

Met drie prijzen in de pocket is ‘Nomadland' ontegensprekelijk de grote winnaar geworden bij de Oscars. De film toont de omzwervingen van een prille zestiger die er (noodgedwongen) voor kiest om in een bestelwagen te gaan wonen, tussen armoede en vrijheid. De drie prijzen zijn absoluut verdiend, maar ook heel symbolisch.
door
Janne
Leestijd 2 min.

Laten we beginnen met de meest opvallende onderscheiding, voor regisseur Chloé Zhao. Zij gooide in 2017 al hoge ogen met het emotionele ‘The Rider', ook toen een gefascineerde blik op het Amerikaanse hinterland. Met amper drie films op de teller is Zhao nu op het hoogste schavotje in Hollywood gestapt. De prestatie is des te opmerkelijker als je weet dat ze pas de tweede vrouw is - en de eerste niet-witte vrouw - die de Oscar voor beste regie in ontvangst mag nemen, elf jaar na Kathryn Bigelow en haar ‘Hurt Locker'. Zhao blijft bovendien verrassen, want voor haar volgende film ruilt ze haar onafhankelijke stijl in voor de avonturenwereld van Marvel en ‘Eternals'. Dat gezelschap van superhelden (gespeeld door onder meer Angelina Jolie, Kit Harrington en Salma Hayek) moet de honneurs waarnemen in afwachting van de terugkeer van de Avengers. De Oscar van Chloé Zhao is alvast een serieuze opsteker voor de marketingafdeling van Marvel.

Kwatongen zullen ‘Nomadland' een povere Oscarwinnaar noemen omdat hij uitgeroepen is tot beste film in een jaar dat de cinema's grotendeels gesloten waren en er dus nauwelijks concurrentie was. De reacties noemen de film echter een instant klassieker. ‘Nomadland' won vorig jaar ook niet voor niks de Gouden Leeuw op het festival van Venetië. Door mensen voor de camera te halen die in kleine bestelwagens zonder adres wonen, stelt Zhao de verpaupering van de middenklasse in de Verenigde Staten aan de kaak. En dat doet ze in de eerste plaats met beelden van een ontstellende schoonheid, waarmee ze herinnert aan het vrijheidsideaal dat zogezegd aan de basis lag van Amerika. Na vier jaar Trump klinkt die boodschap actueler dan ooit.

Voeg daar nog de derde Oscar van Frances McDormand aan toe — ze won eerder al voor ‘Fargo' en ‘Three Billboards' — en de winnende tiercé houdt helemaal steek in het huidige Hollywood. Door een prijs uit te reiken aan een gevestigde actrice en een opwindend jong talent hebben de Oscars gedaan wat ze het best doen: de Amerikaanse droom vieren.