Afstuderen in 2020: de coronageneratie getuigt
Welke impact had corona op je laatste schoolweken?
Foto R.V.
Mira (26), studente Communicatiemanagement aan de Erasmus Hogeschool Brussel: «Ik zou bijna vier maanden in Washington D.C. verblijven voor een stage. Ik vertrok in januari en was na enkele weken al gesetteld. Toen het virus D.C. bereikte, werkte ik eerst vanuit mijn verblijfplaats. Daarna sloot ook mijn campus de deuren: wie als internationale student geen vlucht te pakken kreeg, stond letterlijk op straat. Ik bemachtigde nog een zitje op het laatste vliegtuig richting België, pakte mijn spullen op drie uur tijd en nam snel afscheid van vrienden. Eenmaal thuis bleef mijn stage doorgaan, waarbij ik late conference calls combineerde met papers schrijven voor school.»
Foto R.V.
Tuur (23), student Taal- en Letterkunde (Engels-Latijn) aan Universiteit Gent: «Mijn plan was om dit semester drie vakken en mijn thesis af te werken en zo deze zomer af te studeren. Corona heeft dat nogal in de war gestuurd. Doordat de werklast voor de vakken ondanks de lockdown hetzelfde bleef of zelfs groter werd, besloot ik al snel een examen uit te stellen naar tweede zit. Om genoeg tijd over te houden om te studeren, werkte ik me kapot om mijn thesis af te krijgen in mei. De omstandigheden verlengden uiteindelijk ook die deadline.»
Foto R.V.
Akram (22), student Marketing aan University Colleges Leuven-Limburg: «Na mijn Erasmus in Boedapest en drie weken projectweek op de campus, begon ik aan een stage bij DPG Media. Toen na de pandemie uitbrak, zat ik net zoals mijn medestudenten na twee weken plots van thuis uit te werken. Praten met collega's verliep voortaan via mail en Google Hangouts. De drie laatste weken spendeerde ik weer enkele dagen op kantoor. Ook bij mijn scriptie gooide corona roet in het eten: alle bronnen moesten plots online worden verzameld en meetings verliepen van scherm tot scherm.»
Foto R.V.
Iris (21), studente Ergotherapie aan de Katholieke Hogeschool Brugge: «Mijn jaar bestond vooral uit stages, waarvan de laatste normaal gezien eindigde op 19 maart. De coronamaatregelen hakten daar abrupt vier dagen van af. Daarna zou ik twee reizen maken als begeleidster van mensen met een beperking, die ik op stage leerde kennen. In plaats van die uitstappen moest ik plots 100 uren achter mijn computer doorbrengen al schrijvend over een totaal ander onderwerp. Na verloop van tijd krijg ik weer les op de campus en ook twee van mijn examens gingen daar door.»
Hoe voelde je je daarbij?
Tuur: «Mijn laatste weken als student werden plots maanden door de verhoogde mentale druk en het feit dat de UGent weigerde rekening te houden met de psychologische gevolgen van deze crisis. Ik heb het dan ook redelijk gehad met de manier waarop de universiteit hun studenten behandelt. We ontvingen holle boodschappen met ‘succes' en 'sterkte', maar effectief iets ondernemen om ons bij te staan leek te veel gevraagd.»
Iris: «Na vier weken stilte en leegte, die ik opvulde met een studentenjob in het ziekenhuis, kwam de school plots met online lessen. Na verloop van tijd krijgen we zelfs terug les op de campus. Ik vind het jammer dat ze daar zo laat mee kwamen en krijg een beetje een ‘trek-uw-plan'-gevoel. De communicatie hierover verloopt ook heel stroef.»
Akram: «Ik was nog niet volledig ingewerkt op mijn stage, maar moest na twee weken al op een geheel andere manier leren werken: simpel is anders. Dat ging beter en beter dankzij de fantastische begeleiding en hulp van mijn collega's en UCLL-coach. Ook aan een scriptie werken op afstand is een pak lastiger, maar ik ben heel blij dat ik mijn jaar nog kan afmaken. Een fysieke proclamatie zou de kers op de taart zijn.»
Mira: «Het waren extreem lange dagen: ik kon niet anders dan minstens twaalf uur per dag online beschikbaar te blijven. Enkele mental breakdowns en een extreme vermoeidheid rijker heb ik het project succesvol kunnen afronden. Net als vele anderen had ik mij dat laatste jaar anders voorgesteld. Ondanks alle moeilijkheden ben ik enorm gelukkig dat mijn familie en ikzelf gezond zijn en ik toch, met de nodige obstakels, kan afstuderen.»
Wat brengt de toekomst na corona?
Iris: «Het liefst van al had ik volgend jaar in het buitenland gestudeerd. Omdat dat thuis wat gevoelig ligt, zal het waarschijnlijk Leuven worden. Over de richting ben ik nog niet helemaal zeker. Er zijn geen campus- of infodagen dus probeer ik mensen aan te spreken, maar net zoals de kotenzoektocht loopt dat niet van een leien dakje.»
Tuur: «Over het studentenleven ben ik redelijk verzuurd. Normaal gezien zou ik moeten solliciteren, maar het nieuws over de vermoedelijke werkloosheid en economische crisis motiveert ook niet echt.»
Mira: «Oorspronkelijk was mijn plan om na mijn stage verder door Amerika te reizen. Eens afgestudeerd en in België wilde ik ook heel graag naar Brussel verhuizen. Die plannen moeten dus voorlopig even wachten.»
Akram: «Mijn stageplaats heeft me een studentenjob aangeboden voor deze zomer. Daarna hoop ik daar verder vast te werken of ergens anders een job te zoeken.»
Felien Dekorte