Muzikanten Ciska Vanhoyland en Koen Brouwers onderhouden een gezin in coronacrisis: “We plunderen momenteel onze spaarrekening”

Sinds de lockdown liggen alle activiteiten in de cultuursector stil waardoor artiesten zonder werk zitten en dus geen inkomen meer hebben. Dat geldt ook voor Ciska Vanhoyland en Koen Brouwers, een koppel met twee kinderen die allebei in de muziek- en podiumkunstensector werken. Samen vormen ze de band ‘Mon-o-phone' en maken ze dansvoorstellingen voor het gezelschap ‘Tout Petit'. “Van alle optredens die we nog hadden gepland, is er maar één verplaatst”, klinkt het.
door
andries.haesevoets
Leestijd 2 min.

Na bijna drie maanden lockdown ligt de muziek- en podiumkunstensector nog steeds stil. Hoe proberen jullie deze periode door te komen?

Koen: “We zijn vrij snel begonnen met livestream concerten op Facebook. In het begin deden we dat nogal intensief met twee sessies per week en na een maand speelden we nog één keer per week. In die online concerten kroop, zowel muzikaal als technisch, echt wel veel tijd in en we hebben hier natuurlijk nog twee kinderen rondlopen waar we voor moeten zorgen.”

Ciska: “We hadden ook wel een dubbelgevoel bij die livestreams. Het is natuurlijk heel leuk voor onze fans dat het gratis is, maar normaal spelen we nu concerten en verdienen we iets. Het probleem van de muzieksector is dat alles gratis is geworden, want mensen willen er niks meer voor betalen waardoor je ook niets meer voor je songs krijgt.”

Zijn er veel concerten weggevallen?

Koen: “Van alle optredens die we nog hadden gepland, is er maar één verplaatst. De rest is allemaal geannuleerd en dat is meteen ook het lastige, want de grotere bands worden wel gewoon verplaatst. In Nederland zouden we normaal een aantal voorprogramma's doen, maar nu worden we niet meer mee verplaatst met die artiesten. Cultuurhuizen zetten nu vaak twee hoofdacts samen. Wij vallen dus uit de boot en dat is niet gemakkelijk, want voor ons is het financieel gewoon sowieso veel moeilijker dan voor de grote bands. Als alles dan wegvalt, is dat eigenlijk ondoenbaar.”

Hoe liet de afgelopen periode zich mentaal voelen?

Koen: “Dat is echt met ups en downs. Die livestreams gaven ons een boost, want we hadden best veel kijkers en het was voor ons ook nieuw. Maar op een gegeven moment word je dat ook beu en weet je even niet meer wat je nu verder moet doen.”

Ciska: “Het was heel fijn dat alles even stilviel en de tekortkomingen van de maatschappij zichtbaar werden. Je hoopt dan dat de overheden de problemen eindelijk eens gaan aanpakken, bijvoorbeeld de klimaatopwarming, maar toch gebeurt dat niet en daar heb ik het moeilijk mee.”

Foto Mon-o-Phone

Helpt het dat jullie in een gelijkaardige situatie zitten?

Koen: “Soms wel en soms niet. Je begrijpt elkaar natuurlijk heel goed en snapt ook hoe de situatie op dit moment is, maar het lastige is dat we allebei in hetzelfde schuitje zitten. Er is niet één van ons van wie z'n job gewoon doorloopt. Dat zou al de helft van de oplossing geweest zijn.”

Ciska: “Wij leven ook echt van ons artiestenstatuut. We doen er niet nog iets anders bij, maar we hebben nog een beetje geluk. Met mijn dansgezelschap ‘Tout Petit' had ik samen met danseres Lies Cuyvers een contract waardoor we toch nog wel wat centjes krijgen. Als we dat niet hadden, zou het echt moeilijk zijn om rond te komen.”

Jullie hebben twee kinderen en moeten dus een gezin te onderhouden. Hoe houden jullie het hoofd boven water in deze moeilijke periode?

Ciska: “We zijn momenteel onze spaarrekening aan het plunderen en we hebben vorig jaar veel opgetreden waardoor we wel wat reserves hebben kunnen opbouwen. We komen ook gewoon met heel weinig middelen toe, omdat we altijd al straatarm zijn geweest. Vorig jaar zijn we pas boven de armoedegrens terechtgekomen, dus we zijn het gewoon om met niet zoveel rond te komen en dat is ook een bewuste keuze.”

Hoe kijken jullie nu naar de toekomst?

Koen: “Ik weet het niet goed eigenlijk.”

Ciska: “Het eerste dat er nu zal aankomen, is de première van ‘Drrraai' met Tout Petit in oktober in cultuurcentrum Hasselt. Er gaat misschien ook nog een soort zomerfestival of zomerpodium in Hasselt komen waar we waarschijnlijk mogen spelen. Ik hoop gewoon dat er niet nog eens een complete lockdown komt, want dat zou echt problematisch zijn. Dan verliezen we heel veel inkomsten, omdat het najaar altijd een druk seizoen is voor ons waarin we veel spelen. Tot nu toe hebben we ook gelukkig nog geen afzeggingen gehad. Onze nieuwe voorstelling gaat ook helemaal coronaproof zijn, dus dat komt dik in orde.”

Andries Haesevoets