Genderkamer neemt #metoo in cultuur- en mediasector onder de loep

door
Belga
Leestijd 2 min.

De Genderkamer van de Vlaamse Ombudsdienst heeft de voorbije maanden 8 à 9 dossiers over (seksueel) grensoverschrijdend gedrag in de cultuur- en mediawereld ontvangen. Die dossiers tonen volgens ombudsvrouw Gender Annelies D'Espallier meteen de complexiteit en de knelpunten in de discussie. Zo bestaat er een "grijze zone" en heeft de sector ook haar eigen hindernissen, zoals het feit dat het gaat om een kleine wereld waarin iedereen elkaar kent en er vaak sprake is van grote machtsverschillen. In juni 2018 raakte via een onderzoek bekend dat de helft van de vrouwen in de cultuur- en mediasector het voorbije jaar grensoverschrijdend gedrag had ervaren. Minister van Cultuur Sven Gatz (Open Vld) kondigde toen meteen een actieplan aan. Naast het bekender maken van het meldpunt 1712 was ook de aanduiding van een ombudsman voor de cultuur- en audiovisuele sector een speerpunt in dat plan.

Die ombudsfunctie werd eind 2018 toevertrouwd aan de Genderkamer van de Vlaamse Ombudsdienst. Na wat voorbereidingen kon de Genderkamer twee halftijdse medewerkers aantrekken en konden ook de eerste dossiers behandeld worden. De voorbije maanden ging het volgens ombudsvrouw Gender Annelies D'Espallier om 8 à 9 dossiers. Daarbij gaat het niet altijd om expliciet seksueel grensoverschrijdend gedrag, maar bijvoorbeeld ook om gevallen van intimidatie.

"Veel mensen weten niet goed of wat ze hebben meegemaakt eigenlijk onder de definitie van seksueel grensoverschrijdend gedrag valt. Er zit ook heel veel in de grijze zone, dingen die ook een grapje zouden kunnen zijn, dingen die ook anders begrepen kunnen worden. Soms voelt iets voor betrokkenen zelf echt fout, maar is het dat niet voor bijvoorbeeld het strafrecht", legt D'Espallier uit.

En er zijn nog meer 'knelpunten'. Zo is de cultuur- en mediasector een kleine wereld. "Iedereen kent iedereen en dat maakt het wat lastig om een klacht te formuleren", klinkt het. Verder zijn andere kanalen (zoals de preventieadviseur of de vertrouwenspersoon) soms onvoldoende bekend.

De Genderkamer heeft ook de ambitie verder te kijken dan de klachten alleen. Zo is het de bedoeling om de discussie over het probleem te vergemakkelijken. Daarbij wil de Genderkamer nagaan welke omgangsvormen in de sector gebruikelijk zijn. "De kernvraag is: 'hoort het erbij? '". Daarom gaat de Genderkamer in dialoog met de sector. "Wat zijn de best practices, hoe ga je om met persoonlijke grenzen en met het specifieke dat in cultuur leeft. Hoe ga je om met mensen die in het verleden in opspraak zijn gekomen? Enz...", aldus D'Espallier.

bron: Belga