"Nultolerantie invoeren na fout van één individu is onrechtvaardig"
Vorige week woensdag knalde Kris Van Dijck (55) tegen een aanhangwagen na een avondje uit. De N-VA'er bleek te veel gedronken te hebben en excuseerde zich publiekelijk voor zijn gedrag. Sindsdien laait de discussie over nultolerantie voor alcohol in het verkeer weer hevig op.
Ganse klas straffen
Sp.a en PVDA lieten al weten dat ze felle voorstanders zijn van een nultolerantie. Radiopresentator Sven Ornelis is dat niet en deelde die mening op Twitter. “Dronken rijden is zonder meer fout. Maar nultolerantie als antwoord eisen voor alle chauffeurs omdat een (bekend) individu een fout maakt voelt aan als de ganse klas straffen omdat er iemand heeft gespiekt. Dat vond ik als kind niet rechtvaardig en vandaag nog niet”, klonk het.
Boze reacties
De tweet lokte heel wat reacties uit bij de volgers van de 45-jarige JOE-presentator. Sommige mensen zijn het met hem eens, maar hij kreeg toch vooral tegenkanting, soms tot op het botte af. De tegenstanders vinden de combinatie rijden en drinken, ook al is het maar één glaasje, simpelweg niet kunnen. “Het feit dat je nultolerantie een probleem vindt, zegt veel over hoe je tegenover drinken en rijden staat. Blijkbaar zijn de BOB-acties nog niet duidelijk genoeg. Als je rijdt, drink je niet”, klinkt het onder meer.
Column op foodblog
Omdat de discussie wel heel erg hevig werd, besloot Ornelis om zijn mening wat breder toe te lichten op zijn foodblog. “Ik snap de discussie over nultolerantie wel. Ik snap dat het voor sommige mensen handiger is om te weten dat ze niks mogen drinken, dan dat ze één of twee glaasjes drinken, omdat het er dan sowieso meer worden. Nultolerantie zou het voordeel hebben van de duidelijkheid. Wie achter het stuur wil kruipen, drinkt niet. Punt uit. Het herleidt de risico's tot nul. Dat klinkt mooi, maar is dat ook zo? Wie zich niet laat tegenhouden door de huidige (iets soepelere) regels, zal dat wellicht ook niet doen door strengere regels. Er zullen altijd mensen zijn die de regels aan hun laars lappen. Die moeten gepast gestraft worden, of ze nu parlementsvoorzitter, huisvrouw, bekende voetballer, arbeider of radiopresentator zijn”.
“Alle risico's uitsluiten is sowieso een utopie. Vermoeidheid, het gebruik van medicijnen, stress, het gebruik van smartphones in de auto en onaangepaste snelheid zullen ook altijd een rol spelen. Om een vergelijking te maken met de snelheidsregels, pas wanneer je nul kilometer per uur rijdt kun je geen ongeval meer veroorzaken. Bij dertig kilometer per uur minder dan bij 70 dan bij 120 dan bij 150, dat spreekt voor zich. Maar risico's uitsluiten kunnen we nooit. Het klinkt kort door de bocht, maar het is wel de realiteit.”
“Blijft het feit dat ik het niet OK vind om de normen te verlagen, omdat bepaalde mensen er zich niet aan kunnen houden. Je moet correcte regels correct toepassen. Ik heb het geluk dat ik altijd wel een oplossing heb om niet te moeten rijden wanneer ik bij een diner een glas drinken wil. Ik neem een taxi, blijf slapen, boek al eens een chauffeur voor lange vermoeiende avonden, of mijn partner is BOB.”
“En als ik zelf moet rijden hou ik het echt bij een minieme hoeveelheid alcohol of ik drink absoluut niks. Maar mensen die zich perfect aan de bestaande regels houden nu verbieden om dat ene pintje te drinken op een barbecue, of dat ene glas champagne op een receptie als ze in de wagen willen stappen, vind ik niet het juiste antwoord. Maar dat is mijn mening, for what it's worth. Als de politici beslissen om die regels te veranderen, zal ik me met veel gemak aan die nultolerantie houden”, schrijft hij.
Dronken rijden is zondermeer fout. Maar nultolerantie als antwoord eisen voor alle chauffeurs omdat een (bekend) individu een fout maakt voelt aan als de ganse klas straffen omdat er iemand heeft gespiekt. Dat vond ik als kind niet rechtvaardig en vandaag nog niet.
— Sven Ornelis (@SvenOrnelis) July 8, 2019
Heimwee naar de tijd dat je op Twitter (h)eerlijk van mening kon verschillen en je elkaar toch kon respecteren. Dat er nuance kon gelegd worden. Toen mensen je niet meteen populist noemden omdat je over bepaalde dingen licht anders dacht. Toen er nog niet gescholden werd.
— Sven Ornelis (@SvenOrnelis) July 9, 2019