SpotlightNews

Onderzoek VUB: bedreigde zeegrassen verliezen varianten bij herstel populatie

Zeegrassen zijn door de klimaatverandering en de menselijke visactiviteiten wereldwijd sterk achteruitgegaan. Wetenschappers van de Vrije Universiteit Brussel hebben ontdekt dat de zeegraspopulaties zich weliswaar kunnen herstellen in de juiste omgevingsfactoren, maar ze verliezen daarbij wel genetische varianten.
door
silke.vandenbroeck
Leestijd 2 min.

Brakke en zoute kustwateren zijn de geliefkoosde habitat van zeegrassen. Het zijn belangrijke schuilplekken voor vissen of voedselbronnen voor vogels en schildpadden. Bovendien slaan ze ook koolstof op en filteren ze het. Naar schatting beslaan deze planten 600.000 km2, maar dat gebied gaat jaarlijks met 1,5 procent achteruit.

Vietnam

Doctoraatsonderzoeker Phan Thi Thuy Hang, prof. Ludwig Triest en dr. Iris Stiers van de VUB onderzochten de gedragingen van zeegrassen drie jaar lang in de Cau Hai-lagune in Vietnam. De aanwezigheid van zeegras fluctueerde in de onderzochte lagune. Na een eerste jaar van stevige groei, zwakte die in het tweede jaar af, om zich dan in het derde jaar te herstellen. Bij dat herstellingsproces zagen de onderzoekers dat er mindere genetische varianten overbleven na een jaar met minder begroeiing. Ze stelden ook vast dat het zoutgehalte en de helderheid van het water, beïnvloed door onder meer moessonregens, diepte en de bodemtextuur een essentiële rol spelen.

Zorg dragen voor de lagunes

«Het is cruciaal dat in het preservatiebeleid van zeegrassen voldoende aandacht wordt besteed aan de kwaliteit van hun habitat, aangezien de plant meestal terugkeert vlakbij de plaats waar die daarvoor groeide. Daarnaast moeten we zorg dragen voor de lagunes om verdere verspreiding en genenuitwisseling mogelijk te blijven maken, want hun zaden reizen soms tientallen kilometers», vertelt prof. dr. Triest.