Afrikaanse meren bedreigd door tekort aan nijlpaardenmest

Het ecosysteem van Afrikaanse meren en rivieren komt in gevaar omdat er steeds minder nijlpaarden zijn. Dat blijkt uit onderzoek van biologen van de UAntwerpen. Bepaalde stoffen in de mest van de dieren zijn namelijk van levensbelang voor het leven in het water. Nijlpaarden zijn volgens de onderzoekers uniek ten opzichte van andere grote grazers in de savanne. "De voedingsstoffen in de mest van de meeste grazers komen meestal opnieuw in de savanne terecht, waar ze opnieuw worden opgenomen door de planten", zegt bioloog Jonas Schoelynck van UAntwerpen. "Bij nijlpaarden is dat niet geval: ze fungeren als een soort van nutriëntentransportband naar het water in rivieren en meren."

Uit het onderzoek van Schoelynck en zijn collega's blijkt dat deze transportbandfunctie van levensbelang kan zijn voor het leven in het water. In het gras dat de nijlpaarden eten, zit silicium, dat van belang is voor de diatomeeën. Dat zijn eencellige algen in het water die zuurstof produceren. "Bij een tekort aan silicium kan de diatomeeënpopulatie instorten, met nefaste gevolgen voor het hele voedselweb in meer of rivier."

De biologen deden hun vaststellingen tijdens een expeditie naar de Mararivier in het Keniaanse natuurreservaat Masaai Mara. Die rivier komt uiteindelijk terecht in het Victoriameer. Nijlpaarden dragen er stevig bij tot de totale vracht silicium die via de rivier wordt vervoerd, maar hun aantal is in Afrika de laatste jaren drastisch verminderd door jacht en verlies aan habitat.

"Het Victoriameer kan nog wel enkele decennia voort met zijn huidige siliciumvoorraad," zegt Schoelynck, "maar op langere termijn is er waarschijnlijk een probleem. Wanneer de diatomeeën onvoldoende silicium hebben, zullen ze vervangen worden door plaagalgen, die allerhande vervelende gevolgen hebben, zoals zuurstoftekort en bijbehorende vissterfte. En laat nu net visvangst een belangrijke bron zijn van voedsel voor de bevolking rond het Victoriameer."

bron: Belga