Parijs-Roubaix - Emotionele Gilbert pakt vier van de vijf Monumenten
"Het was altijd een droom van mij om alle Monumenten te winnen", begon Gilbert op de afsluitende persconferentie in Roubaix. "Iedereen verklaarde me gek, maar ik won intussen de Ronde en nu ook Roubaix, enkel Milaan-Sanremo ontbreekt nog. Al weet ik dat dat een heel moeilijke koers is om te winnen. Ik wil het zeker nog proberen." Gilbert was na afloop in tranen. "Logisch", vertelde hij. "Er kwamen heel wat emoties los. Het overkomt me niet vaak dat ik huil na een koers, maar het is zeker niet de eerste keer. Ik had mezelf veel druk opgelegd, zeker na vorige week. En als je in de spurt wint, is de explosie van vreugde groot. De meeste van mijn wedstrijden heb ik solo gewonnen, vaak met een geruststellende voorsprong, waardoor je eigenlijk al bijna zeker bent van de winst en je je eerste emoties verwerkt tijdens de koers. Vandaag was dat niet het geval. Tot op 200 meter was ik niet zeker te winnen. Eens de finish gepasseerd was ik zo blij en besefte ik dat ik de juiste keuze had gemaakt door de stap te maken naar de ploeg van Patrick. Deze ploeg past bij mij, die voorjaarskoersen, ze willen koersen, willen winnen en de renners gunnen het elkaar."
"Sommigen verklaarden me gek dat ik me wou veranderen van focus, van het Ardense werk naar de kasseikoersen", vervolgde hij. "Ik wilde dat gewoon graag. Als ik mezelf op de Ardennen was blijven concentreren, had ik mijn vijfde Amstel of tweede Luik kunnen winnen, maar ik wil liever zo veel mogelijk verschillende wedstrijden winnen. Vorig jaar won ik de GP d'Isbergues en was ik superblij omdat ik die wedstrijd nog niet op mijn palmares had."
Gilbert reed nog maar zijn derde Parijs-Roubaix. "Vorig jaar maakte ik de fout door niet genoeg te drinken. Ik had één moment van zwakte en ze reden weg. Ik was slechts vijftiende, maar dat was deel van het leerproces. Ervaring is hier van belang. Nu wist ik perfect de opeenvolging van de stroken, hoe ze erbij lagen, waar de bochten lagen en hoe ik ze moest nemen. Die ervaring heeft me ook geholpen vandaag."
"Politt en ik verdienden het allebei vandaag om te winnen. Hij was ook heel sterk en ik rijd graag met hem in een vlucht. Hij werkt altijd, rekent niet en koerst er gewoon voor. Ik win, hij wordt tweede, dat is ook koers, maar hij verdiende het zeker."
Gilbert won al heel wat klassiekers. "Het is te moeilijk te zeggen waar ik deze zege moet plaatsen", besloot hij. "Ik ben iemand die veel waarde hecht aan de manier waarop je koerst. Toen ik jong was, zag ik graag Museeuw koersen in Roubaix. Hij viel van ver aan en Bartoli deed dat ook op La Redoute in Luik. Dat inspireerde me als jonge gast. Zij durfden koers maken, wachten niet en die stijl wilde ik kopiëren. In Lombardije won ik door van ver aan te vallen, in de Ronde ook. Vandaag probeerde ik het ook en in de finale eindigden we met de sterkste jongens. Zo koers ik graag, man tegen man, een strijd tussen de sterksten."
Bron: Belga