Pendelaar Pepijn: “Luisteren en de tijd nemen voor mensen zit me in de genen”

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Pepijn Decorte, een 38-jarige leerkracht geschiedenis. 
door
Janne
Leestijd 3 min.

ZICHT

Een blik zegt alles. Ik vind het heel belangrijk om mensen aan te kijken. Als ik ergens binnenkom kijk ik altijd eerst rond. Op straat gaan mensen me ook sneller aanspreken, bijvoorbeeld om de weg te vragen. Al kan dat ook hinderlijk zijn. Van mijn voordeur tot aan het station is zo'n vijf minuten wandelen en het lijkt alsof ik er altijd wordt uitgepikt door mensen die geld nodig hebben. Ik kan heel moeilijk nee zeggen. Mensen zeggen dan “je moet je blik naar beneden houden”, maar dat wil ik niet.

GEHOOR

Soms kan ik zo geconcentreerd met iets bezig zijn, dat ik het niet hoor als iemand me aanspreekt of een vraag stelt. Als ik in een flow zit, kan ik me helemaal afsluiten. Maar ik kan ook heel goed luisteren. Er zijn veel mensen die naar mij komen als ze met iets zitten. Ik ga dan niet meteen in gesprek, maar luister eerst. Pas op het einde ga ik zelf ook iets zeggen. Mijn moeder is psychiatrisch verpleegster, misschien zit dat open kunnen luisteren en de tijd nemen voor mensen wel ergens in de genen.

SMAAK/SPRAAK

Doe mij maar alles spicy! (lacht) Ik eet en kook ook heel graag. Sinds ik weer single ben, kook ik minder. Het lijkt soms zo zinloos om enkel voor mezelf te koken. Maar ik heb een huisgenoot die echt niet kan koken, dus maak ik vaak eten voor ons tweeën. Hij is vegetariër, daardoor heb ik een hele nieuwe wereld aan recepten leren kennen. Ik had nooit gedacht dat hij zoveel invloed zou hebben op mijn levensstijl, maar ik merk dat ik nu veel bewuster omga met wat ik eet en waar het vandaan komt.

REUK

Ik ben een verstokte roker en ik ruik dus niet zo scherp. Misschien heb ik daardoor een voorkeur voor pikant en sterk gekruid eten. Ik vind het jammer, maar mijn wil om te stoppen is nog niet sterk genoeg. Ik ben er nog te veel aan verknocht, ook al weet ik dat het slecht is. Verder vind ik lichaamsgeur ook echt belangrijk, geen penetrante zweetgeur natuurlijk, maar de geur van een persoon bepaalt heel erg of je iemand leuk vindt of niet. Ook onbewust. Zweet vind ik trouwens niet per se onaantrekkelijk.

TAST

Ik hou van de warmte van de zon op mijn huid. De zomer van 2018 was fantastisch voor mij! Ik ben uitzonderlijk niet op reis geweest naar een warm land, maar heb genoten van mijn eigen terras. Mijn totem vroeger in de scouts was ook ‘stokstaart', omdat dat een zonaanbidder is. Met de winter heb ik niets, dan ga ik vaak naar de sauna op zoek naar die warmte. Misschien heb ik dat ook wel voor een stuk van thuis meegekregen, want mijn mama zette de verwarming in de woonkamer altijd op 26°C. Dat doe ik niet. (lacht)

ZESDE ZINTUIG

Tien jaar geleden is mijn jongere zus omgekomen in een auto-ongeval. Dan word je wel gedwongen om na te denken of er iets is na de dood. Op de begrafenis waren er teksten als “we hopen dat je nu ergens gelukkig bent”, maar ik kan alleen maar hopen dat het ook echt gedaan is als je sterft. Dat je niet van boven moet meemaken wat er hier op aarde gebeurt, zonder dat je er invloed op hebt. Dat moet de hel zijn. Als er een lichtpuntje was aan die gebeurtenis, dan is het dat ik nu zelf nog bewuster in het leven sta.

Tekst Pieter Lantsoght, Foto Janne Vanhemmens