Dit is waarom je opeens poëzie ziet opduiken op Instagram

Pas op, nieuwe Dichter des Vaderlands: de jonge, digitale dichters zijn in opkomst, die metaforen warempel weer echt hip lijken te maken.
door
silke.vandenbroeck
Leestijd 3 min.

Tik ‘versjes' in bij Instagram en de keuze is enorm. Van accounts die ongemakkelijke taferelen in het dagelijks leven beschrijven (over blauwe plekken na een tequilanacht, bijvoorbeeld) tot digitale dichters die liever over romantische zaken pennen, zoals wilde zomernachten en slenteren langs de zee.

Klassieke dichtthema's

Steeds vakger gebruiken jonge mensen Instagram als platform  om hun woorden tentoon te stellen. Niet dat de onderwerpen daarmee altijd jeugdig zijn, er worden geregeld ‘klassieke' dichtthema's aangesneden, zoals de liefde. Al is de insteek vaak anders, moderner en persoonlijker. Geen lappen tekst, maar oneliners of woordspelingen. Teksten worden ter afwerking in een aansprekend lettertype gegoten, vergezeld door frisse illustraties of foto's.

FOMO

Niet zelden wordt er juist wél over hedendaagse beslommeringen gedicht: rake woorden over fomo, het lijden aan ‘selfites' en over one night stands waarbij de persoon in je bed 's ochtends, eh, zo snel mogelijk weg mag gaan. Wat de insteek ook is: het werkt. Veel accounts hebben duizenden volgers, al dan niet meer, en dat aantal blijft alleen maar stijgen. Rijst de vraag: wordt het geschreven woord in digitale tijden nu opeens weer hip?

Niet meer elitair

Het antwoord is ja, als we Rachad Debdoubi mogen geloven. Hij post al zo'n vier jaar gedichten op zijn Instagramaccount, eerst anoniem, maar later onder zijn eigen naam. De toenemende populariteit van dichten is een veelbesproken onderwerp in zijn kring. "Poëzie had vrij lang een elitair karakter: het moest heel erg volgens de regels gaan", vertelt hij aan Metronieuws. "Dat is jammer, want het Nederlands is een speelse taal waarin je veel zaken creatief kan verwoorden. ‘Nieuwe' dichters proberen nu die oude barrière te doorbreken en te zeggen: poëzie is écht niet alleen maar voor een bepaald soort klasse of mens. Iedereen kan zijn kracht hierin terugvinden. Dat die overtuiging steeds meer begint te landen, zie je bijvoorbeeld terug aan festivalprogramma's, waar steeds meer poëten in worden opgenomen."

(Lees hieronder verder.)

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Rachad Debdoubi (@rachad.debdoubi) op

De wereld in duigen

Het laten varen van die regels is één, maar ‘t feit dat dichters hun werk op sociale platformen zoals Instagram posten, draagt ook een flink steentje bij aan de toegankelijkheid, aldus Debdoubi. "Af en toe lijkt het alsof dit de tijd is waarin de wereld in duigen valt. Het is dan heel fijn om een platform te hebben waarop je over dingen kan praten als een soort uitlaatklep voor die problematiek. Tegenwoordig zit er ook meer ‘social justice' in poëzie. Er worden dingen aan de kaak gesteld die in vroegere tijden taboe waren, zoals mentale ziekten. Als dat dan ook nog eens op een aantrekkelijke, niet al te technische manier wordt opgeschreven, kan dat veel herkenbaarheid voor mensen opleveren."

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Rachad Debdoubi (@rachad.debdoubi) op