WK 2018 - De weg naar de halve finales
Met een sensationele zege na een zenuwslopende wedstrijd tegen Brazilië hebben de Rode Duivels vrijdag in Kazan voor de tweede keer in de geschiedenis de poorten van de halve finales op het WK open gebeukt. Daarmee doen de Duivels nu al minstens even goed dan de generatie van 1986, die vierde eindigde op het WK in Mexico. Toch was het een bij momenten hobbelig parcours richting die halve finales.
Na heel wat heisa en niet al te overtuigende prestaties in de voorbereiding waren de Rode Duivels immers wel met wat vraagtekens naar Rusland afgereisd. Vooral de driemansverdediging, het functioneren van de wingbacks en het dun bevolkte middenveld werden door analisten op de korrel genomen. De enige remedie daartegen is een overtuigende prestatie en die kwam er op de tweede speeldag, toen een swingend België met 5-2 de maat nam van Tunesië en zo quasi zekerheid verwierf over de tweede ronde. "We werden belachelijk gemaakt", zo vatte de Tunesische bondscoach het zonder te overdrijven samen. In de openingswedstrijd tegen Panama was het allemaal wat minder, zeker na een wel bijzonder matige eerste helft. "De stress van de openingswedstrijd. Daar krijgt elke speler mee te maken", zocht Martinez na afloop naar een verklaring. Feit is dat het een tactische ingreep was van de Spanjaard die de Rode Duivels in een betere tweede over de streep trok. Met vier achterin werden de bescheiden Panamezen met de rug tegen de muur gezet, 3-0 was een uitslag waarmee vrede genomen kon worden.
Wat vooraf als een clash tussen Engeland en België was aangekondigd, draaide in Kaliningrad op de slotspeeldag van de groepsfase uit tot een van de meest merkwaardige wedstrijden in de geschiedenis van het Belgische voetbal. Beide landen waren immers met het maximum van de punten al zeker van de achtste finales en bovendien leek een tweede plaats in de groep zowel sportief als logistiek alleen maar voordelen op te leveren. Engeland en België kwamen dan ook met een B-elftal het veld op - zeventien wissels in totaal - en maakten er een bizar kijkstuk van. Door de fairplayregel hadden de Rode Duivels genoeg aan een gelijkspel om tweede te worden, niet iedereen had dat even goed begrepen. In het begin van de tweede helft maakte Adnan Januzaj er met een heerlijke trap immers 0-1 van, waardoor de Rode Duivels in de richting van Brazilië geduwd werden. Een tweede stek in de groep had een kwartfinale opgeleverd tegen Zweden, dat barrages moest spelen om op het WK te geraken.
Maar voor die historische kwartfinale tegen de vijfvoudige wereldkampioen, moest er eerst in de achtste finales wel nog afgerekend worden met Japan, een tegenstander die bij pers en publiek voor aanvang van het duel niet al te serieus genomen werd. Vaststelling is dat de Belgen het nooit makkelijk hebben tegen de Japanners, bij een 0-2 achterstand in de tweede helft leek het einde van de gouden generatie nabij. Weer was het een tactische ingreep van Martinez die voor de verlossing moest zorgen. Met meer 'power' op het veld door de inbreng van Marouane Fellaini en Nacer Chadli kantelde de wedstrijd toch nog, de 3-2 van Nacer Chadli in de slotseconden van de toegevoegde tijd na een loepzuivere counter in minder dan tien seconden ging de wereld rond. Een prestatie voor de geschiedenisboeken ook, het was immers van het WK 1970 geleden dat een land in de knock-outfase een 0-2 achterstand nog wist recht te trekken.
Een boost van vertrouwen voor de selectie dus, en bovendien waren ook Vincent Kompany en Thomas Vermaelen weer speelklaar en dus konden de Duivels met een volledig fitte selectie naar Kazan afzakken om daar de toernooifavoriet in de ogen te kijken. Martinez maakte tactisch opnieuw de juiste keuze door Fellaini en Chadli in een 4-3-3 aan de aftrap te brengen, de Rode Duivels zouden de wedstrijd in een 4-5-1 eindigen - het wijst op de tactische flexibiliteit van de groep. De Belgen hebben hun referentiewedstrijd nu te pakken en kruisen nu enkel nog Frankrijk op weg naar de finale in Moskou.
bron: Belga