Partij Vuye en Wouters: een 'nieuwe Volksunie' of een doodgeboren kind?
De aankondiging van de kamerleden Hendrik Vuye en Veerle Wouters is de zoveelste etappe in een erg hobbelig politiek parcours van de Vlaamse Beweging. De toekomst zal uitmaken of beide ex-N-VA'ers aan de wieg staan van een 'nieuwe Volksunie' of dat hun initiatief een doodgeboren kind is. Hoe zwaar weegt de linkerzijde van de Vlaamse beweging? Wat met de restanten van LDD en met de samenwerking met Vlaams Belang? Vuye en Wouters willen een "nieuwe, ruime Vlaams-nationalistische beweging" oprichten, kondigen ze vandaag aan in Het Belang van Limburg. "Ik ben opgegroeid met de oude Volksunie", zegt Veerle Wouters, die de N-VA te rechts en te radicaal vindt. "Wij sluiten eerder aan op de fundamenten van de Vlaamse beweging. Dat was een sociale beweging, een vredesbeweging", vult Hendrik Vuye aan.
De Volksunie werd in 1954 opgericht en groeide gestaag en ontwikkelde zich tot een pluralistische partij met aandacht voor maatschappelijke thema's en de milieuproblematiek. Een eerste belangrijke crisis doet zich in 1977 voor, wanneer de partij in de regering stapt en het Egmontpact goedkeurt. Het resultaat is een zware verkiezingsnederlaag en de afscheuring van een rechtsradicale vleugel die uiteindelijk het Vlaams Blok werd.
In de jaren 1990 werd Bert Anciaux voorzitter met een progressief en communautair imago. Maar Guy Verhofstadt wist een aantal VU'ers, onder wie oud-partijvoorzitter Jaak Gabriëls en Hugo Coveliers, naar zijn nieuwe partij VLD te lokken. Maar Anciaux' verruimingsbeweging ID21 zorgde voor toenemende spanningen met de traditionalistische en centrum-rechtse Vlaams-nationalistische vleugel onder leiding van Geert Bourgeois. Die werd in 2000 zelf voorzitter, maar de interne verdeeldheid bleef en de VU viel in 2001 uiteindelijk uiteen na een intern referendum in oktober van dat jaar. De groep rond Bourgeois werd als grootste de erfgenaam van de VU en N-VA was geboren.
Wouters en Vuye verlieten een half jaar geleden de partij na een conflict over de communautaire koers van de N-VA, of het ontbreken ervan. Sindsdien zetelen ze als onafhankelijke fractie in de Kamer. Opvallend is dat ze voor communautaire thema's herhaaldelijk samenwerken met hun Vlaams Belang-collega Barbara Pas. Maar van beide kanten wordt benadrukt dat er van structurele samenwerking geen sprake is. Niet verwonderlijk, omdat rond het Vlaams Belang nog steeds een stevig 'cordon sanitaire' ligt en beide ex-N-VA'ers hun politieke dood zouden tekenen.
Beiden zijn de laatste maanden op verschillende manifestaties ook gezien in gezelschap van leden van LDD, de partij van Jean-Marie Dedecker die momenteel enkel nog lokale verkozenen heeft. LDD werd destijds samen met N-VA en Vlaams Belang tot de zogenaamde V-partijen gerekend, waarvan de Vlaamse beweging vond dat zij samen stappen moeten zetten in meer autonomie voor Vlaanderen en het onafhankelijke Vlaanderen. Maar LDD heeft wel een uitgesproken rechtsliberaal imago dat soms nog verdergaat dan N-VA.
De vraag blijft dus of Vuye en Wouters erin zullen slagen om voldoende mensen en organisaties achter zich te scharen om een partij in de geest van de oude Volksunie op te richten, of dat hun project zal uitdoven voor of na de parlementsverkiezingen van 2019.
bron: Belga