Pendelaar Lissa: "Ik kijk graag naar reclamespotjes met situaties waar ik zelf naar verlang"

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Lissa Apostolidis, een 27-jarige dispatchingmedewerker.
door
Maarten
Leestijd 3 min.

ZICHT

Hoewel veel mensen zich ergeren aan reclame, kijk ik persoonlijk heel graag naar televisiespotjes die taferelen tonen waarnaar ik zelf verlang. Zo is er een reclamefilmpje van Bol.com waarin de relatie wordt getoond tussen een papa en zijn opgroeiende dochter. Dat bezorgt mij elke keer opnieuw tranen in de ogen, waarschijnlijk omdat ik zelf geen vaderfiguur heb gekend. Reclame voor kattenvoeding scoort ook altijd. (lacht)

GEHOOR

Een grotere fan van Disneyliedjes zal je niet snel vinden. Als ik een slechte dag heb gehad op het werk, dan zing ik luidkeels mee met ‘Let It Go' uit de film Frozen. Iedereen is dat lied ondertussen grondig beu gehoord, maar ik word er gelukkig van. Van ‘I Won't Say I'm In Love' uit Hercules moet ik nog steeds huilen van ontroering. Het personage Meg zingt dat lied in de film wanneer ze alleen is en toegeeft aan zichzelf dat ze verliefd is op Hercules.

SMAAK

Ik eet super graag en ik lust ook alles. Dat kan al eens zorgen voor een paar overtollige kilo's. Al van kinds af aan ben ik verlekkerd op bavarois met frambozen. Dat is een soort cake met een luchtige schuimlaag van vruchten met opgeklopte slagroom. Jammer genoeg verkopen niet alle bakkers frambozenbavarois, maar gelukkig weet mijn mama altijd de beste te vinden als ze op bezoek komt.

REUK

Ik heb een hele scherpe neus. Als kind kon ik perfect raden wie na een familiefeest zijn muts of sjaal was vergeten door eraan te ruiken. Het klinkt misschien raar, maar de geur die je ruikt wanneer je een café binnenstapt waar de avond voordien gerookt en gedronken is, vind ik heel aangenaam. Ik associeer die geur met gezelligheid omdat ik mij dan allerlei groepjes mensen inbeeld die samenkomen om te praten en te lachen.

TAST

Een nieuw boek in de hand nemen en de rug voor de eerste keer mogen kraken: dat vind ik een fantastisch gevoel. Daarom koop ik al mijn boeken. Ik lees vooral fantasyverhalen, en dat zijn vaak dikke kleppers. Mijn lievelingsreeks is nog altijd die van Harry Potter, maar ‘De Naam van de Wind', het eerste deel van ‘De Kronieken van Kvothe' van Patrick Rothfuss, kan mij ook bekoren. Alleen schrijft de auteur niet snel genoeg, want ik zit al heel lang te wachten op het tweede deel. (lacht)

ZESDE ZINTUIG

Ik voel direct wanneer iemand hulp nodig heeft, ook al ken ik die persoon amper. Daarom durf ik gemakkelijk te vragen of er iets scheelt, of het nu mijn zaken zijn of niet. Zo vertelde een tienermoeder mij eens dat ze niet genoeg geld had voor babyvoeding, dus ben ik dat met haar gaan kopen. Zo'n goede daad kan mijn dag maken omdat ik mij dan nuttig voel. Of ik mijn raad opvolg, dat is een andere zaak. (lacht)

Tekst en foto Charlotte De Cort