‘All the Money in the World'-regisseur:"Ik ben altijd heel voorzichtig geweest met geld"

Het kan verkeren. Toen we met Ridley Scott (‘Gladiator', ‘Alien') spraken op de set van het waargebeurde ontvoeringsdrama ‘All the Money in the World', leek de film een sterke kandidaat voor de Oscars. Toen stak het schandaal rond Kevin Spacey de kop op, besloot Scott de acteur ter elfder ure te vervangen door Christopher Plummer en is de grote vraag hoe de film ontvangen zal worden. Allemaal problemen waar op het moment van dit interview dus nog geen sprake van was, maar dat is geen reden om Scott niet aan het woord te laten.
door
Matthias
Leestijd 4 min.

Ridley Scott: "Er was begin jaren 70 veel heisa rond deze kidnapping. Het ging tenslotte om de ontvoering van de kleinzoon van oliebaron J. Paul Getty, een van de rijkste mensen ter wereld. Ik had veel zin om dit verhaal te vertellen. Ik zie het als een moderne tragedie en een sterke parabel over geld. Extreme rijkdom en totale armoede hebben raakvlakken. Het eerste is uiteraard aangenamer dan het tweede omdat je niets tekort komt. Maar de link bestaat."

Waarop baseer je dat?

"Ik heb het gezien toen ik ‘Exodus' draaide in Marokko. Maandenlang heb ik toen ongeveer 2.000 mensen uit Rabat werk gegeven. Die genoten er met volle teugen van, want het betekende dat ze een salaris verdienden, water en voedsel kregen en iets om handen hadden. Aan het eind van de opnames merkte ik dat de mensen met wie ik een soort band had opgebouwd er bijzonder verslagen uitzagen. Ik vroeg of er een probleem was, en ze zeiden ‘Ja, nu hebben we weer niets meer te doen.' Dat vond ik een gruwelijke leegte, en die leegte voelde ik ook toen ik de figuur van J. Paul Getty beter leerde kennen. In de grond was hij een extreem eenzame man, ondanks al zijn rijkdom."

Is geld de bron van alle kwaad?

"Daar geloof ik niet in. Geld kan zowel goeie als slechte dingen veroorzaken. Een van de ironische kantjes aan dit verhaal is dat Getty er niet aan gedacht had om een testament op te stellen. Toen hij overleed, kreeg zijn voormalige schoondochter Gail, met wie hij zo'n moeilijke relatie had gehad, de opdracht om tijdelijk de touwtjes in handen te nemen. Het hele verhaal zit vol van dat soort ironische noten. Soms is het zo schokkend dat het bijna komisch wordt."

Getty's kleinzoon werd ontvoerd in Rome, in een periode toen kidnappings schering en inslag waren in Italië. Waarom had hij eigenlijk geen lijfwacht?

"Dat had Fletcher Chase kunnen zijn, het personage dat in de film gespeeld wordt door Mark Wahlberg. Een heel interessante man, die nu 92 is. Hij was een gedegen atleet toen hij aan Harvard studeerde, en vandaar begon hij aan een carrière in het leger. Eerst paracommando, dan Navy SEAL, dan Special Forces. Hij werkte in dat duistere wereldje tot hij besliste om ermee te kappen. Hij vond een job in de financiële wereld en ontmoette Getty. En Getty maakte een enorme indruk op Chase, die de stijl en gewoontes van Getty begon over te nemen. De mooie kleren, de chique look. Uiteindelijk heeft Getty hem dan ingehuurd als ‘fixer', de man die allerlei soorten problemen oplost. Hij heeft de moeder, Gail, ook bijgestaan tijdens de kidnapping."

Vond je het plezierig om de look en stijl van de vroege jaren 70 opnieuw te creëren?

"Ik kan niet zeggen dat ik in de jaren 60 en 70 een autoriteit was op het gebied van goeie smaak wat kleren betreft. Het ergste wat je kunt doen — of het beste, het is maar hoe je het bekijkt — is naar de kunstschool gaan. Ik heb me er kapot geamuseerd. We luisterden naar geweldige muziek en droegen belachelijke kleren. Ik ben van stijl veranderd toen mijn kinderen me begonnen uit te lachen. Ik vroeg hen of zij mijn kleren wilden en ze zeiden nee."(lachje)

In die periode bereidde jij je voor om de stap te zetten naar langspeelfilms. Hoe blik je terug op die tijd?

"Ik moet eerlijk zeggen dat ik er weinig speciale herinneringen aan bewaar. Je moet ook weten dat ik al 40 was toen ik in 1977 mijn eerste langspeelfilm draaide, ‘The Duellists'. Ik was een doorgewinterde zakenman toen ik naar Hollywood trok, alles behalve een naïef groentje. Het was een uitdaging, maar ik wist wat ik moest doen om te overleven. En dat is me gelukt."

Wie heeft jou geleerd hoe je met geld moet omspringen?

"Ik ben altijd heel voorzichtig geweest met geld. Mijn ouders hadden heel beperkte middelen en dat blijft je bij. Ze hebben me voor mijn 21ste verjaardag een polshorloge gegeven en dat heb ik nog steeds. Ik heb dan het geluk gehad dat ik vroeg in mijn carrière heel succesvol werd, toen ik een jaar of 25 was. Ik had mijn eigen productiebedrijfje opgestart met het geld dat ik verdiend had door voor een ander bedrijf te werken. Ik had ongeveer 11.000 pond bij elkaar geschraapt, wat op dat moment veel geld was. Mijn eigen bedrijf werd een enorme hit en er begon enorm veel geld binnen te stromen. Het eerste wat ik toen heb gedaan, is mijn boekhouder bellen met de vraag ‘En nu?' Hij heeft me netjes uitgelegd wat ik moest doen."

Ruben Nollet