Ook beroepsverenigingen smeken om oplossing voor overaanbod kinesisten en logopedisten

Het pleidooi van de Christelijke Mutualiteiten (CM) voor een bindend ingangsexamen voor de opleidingen Logopedie en Kinesitherapie wordt op applaus onthaald bij de beroepsverenigingen. Zowel Axxon, de vereniging van kinesisten, als de Vlaamse Vereniging voor Logopedisten (VVL) wil immers ook dringend een oplossing. "Er is politieke moed nodig", zegt Pol De Meyere van de VVL. Beide organisaties benadrukken dat de instroom van nieuwe collega's immens is. Zo zijn er nergens meer logopedisten dan in België. "Wij hebben er 0,74 per 1.000 inwoners. In Frankrijk is dat 0,3 per 1.000", zegt De Meyere. "Het aantal logopedisten stijgt jaar na jaar. Er studeren er jaarlijks ongeveer 600 af, terwijl in dit jonge beroep bijna niemand op pensioen gaat."

Hetzelfde verhaal bij de kinesisten. "Op vier jaar tijd zijn er 7.000 nieuwe kinesisten bijgekomen. Het brood op de tafel is niet groter geworden, maar het aantal mensen dat aanschuift om ervan te eten neemt enorm snel toe. Op een bepaald ogenblik zal iedereen enkel maar wat kruimels kunnen eten", schetst Axxon-voorzitter Peter Bruynooghe het probleem.

Bruynooghe begrijpt niet dat Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits er niets aan doet. "Vlaanderen investeert in een opleiding waarvan vele afgestudeerden het beroep uiteindelijk niet zullen uitoefenen." Het argument van Crevits dat kinesist in een woonzorgcentrum nog steeds een knelpuntberoep is, gaat voor hem niet op. "Daar betaalt men de mensen op bachelorniveau, terwijl ze vijf jaar een academische masteropleiding hebben gevolgd. Dan is het logisch dat niemand dat wil doen."

De Meyere vraagt "politieke moed" om het probleem op te lossen. "We zitten met een dringend probleem dat niemand durft oplossen", zegt hij. De invoering van een numerus clausus of een ingangsexamen is niet populair. De risico's zijn echter groot, benadrukt de VVL: er ontstaat een overconsumptie van de gezondheidszorg, de budgetten voor logopedie dreigen te ontsporen en de leefbaarheid van logopedische praktijken komt in het gedrang. "Het is zoals de toestand van de tunnels in Brussel: we mogen niet wachten tot er stenen vallen om er iets aan te doen."

bron: Belga