Uit Afrika vluchtende kinderen hebben Europa niet als eerste doel
De meeste kinderen die vanuit Afrika naar Europa vluchten, willen eigenlijk vooral weg van huis en zijn in eerste instantie niet van plan om naar Europa te gaan. Zij kiezen pas voor de centrale route via de Middellandse Zee nadat ze slachtoffer of getuige zijn geworden van systematisch misbruik in Libië. Dat blijkt uit een nieuwe studie in opdracht van het VN-kinderfonds Unicef. Volgens Afshan Khan, directeur voor Europa en Centraal-Azië bij Unicef, blijkt nu voor het eerst dat kinderen die uit Afrika vluchten, daarvoor veel meer uitlopende redenen hebben dan eerder was aangenomen. "Er blijken daarentegen voor hen juist minder redenen te zijn om naar Europa te gaan", aldus Khan in een persbericht.
Van de vluchtelingen- en migrantenkinderen die in Italië werden geïnterviewd als onderdeel van de studie, nam 75 procent zelf de beslissing om alleen op de reis te gaan. Een van de belangrijkste redenen was geweld in hun thuissituatie, maar ook ontbering en conflict. Een op de vijf ondervraagde meisjes noemde ook de angst voor een kindhuwelijk als reden. De reis naar Europa kon twee jaar of langer duren, onderweg veranderde ook hun bestemming.
Hun tijd in Libië hebben de kinderen unaniem als het meest traumatiserende deel van hun reis op land ervaren, aldus nog Unicef. Bijna de helft van de kinderen (47%) werd ontvoerd in Libië, klinkt het. Daarnaast bleek 23 procent van hen willekeurig te zijn gearresteerd en zonder aanklacht in de gevangenis te zijn gehouden. Het gaat dan vooral om kinderen uit verschillende landen in Sub-Saharisch Afrika, maar ook uit Bangladesh.
"Degenen die wel als doel hadden om naar Europa te komen, hoopten op een betere opleiding, respect voor hun rechten, en wilden vooruit komen in het leven. Zodra ze Europa bereiken, is de werkelijkheid verdrietig genoeg heel anders en blijft er van hun verwachtingen weinig over", aldus nog Kahn.
Het onderzoek is uitgevoerd in Italië en Griekenland bij in totaal 850 kinderen tussen de 15 en 17 jaar. Kinderen in Italië zijn meestal onbegeleid, in Griekenland kwam 91 procent aan met familieleden.
bron: Belga