Dagboek. Het leven met een personal coach: zweten, zeuren en af en toe zondigen

Niets is zo aantrekkelijk als een nieuwe uitdaging. Het stellen van een nieuw doel in het leven impliceert hoop. De hoop op verbetering in een bij voorkeur nabije toekomst. Een aantrekkelijk idee, tot je daadwerkelijk met zestig kilo op de nek in de fitness staat en je jezelf wanhopig probeert te overtuigen om nog één laatste squat aan de set toe te voegen.
door
Mare
Leestijd 2 min.

Zo'n goede week geleden ben ik aan deze uitdaging begonnen. Onder de deskundige begeleiding van Koen Van Malderen van Personal Drive en Arvine Bouzapour van Unbox Training zal ik de komende maanden mijn leven behoorlijk drastisch wijzigen. Het doel? Een gezonder lijf, met hopelijk een beter zelfvertrouwen tot gevolg. Een terugblik op de hoogte- en dieptepunten van deze eerste week.

De hoogtepunten

Een eerste hoogtepunt is zonder twijfel de ontmoeting met coach Arvine, die moeiteloos aan het clichébeeld van personal trainer voldoet. Denk: strak lijf, aantrekkelijke glimlach en genoeg zelfbeheersing om niet in lachen uit te barsten wanneer hij z'n klanten hopeloos ziet sukkelen met de vooropgestelde oefeningen. Een uur lang beult hij me genadeloos af, al slaagt hij er wel in om me het gevoel te geven dat mijn sportieve prestaties geen totale ramp zijn. Hoppa, dat zelfvertrouwen zit nu al in de lift.

In dit lijstje mag ook mijn onverwachte toewijding op het vlak van voeding niet ontbreken. Van nature ben ik een behoorlijke chaoot wiens leven zich niet laat samenvatten in een Excel-bestand met daarop de vereiste voedingswaarden per dag. Bovendien heeft coach Koen me minstens 100 tot 120 gram eiwitten per dag voorgeschreven, wat een pak meer is dan ik gewend ben. Toch slaag ik er in deze eerste week behoorlijk goed in om me daaraan te houden. Het is misschien en kleine prestatie, maar toch ben ik stiekem trots.

De dieptepunten

Bij deze nieuwe levensstijl hoort ook een nieuw sportschema. Dat betekent dat ik mijn oude sportgewoontes (veel lopen, en bij krachttrainingen veel rusten) overboord moet kieperen. Mijn sportsessie bestaat nu uit een kwartiertje snelwandelen, gevold door een circuit van squats, deadlifts, planking en andere oefeningen die zonder enige uitzondering totale uitputting lijken na te streven. Ik ben het niet gewend om zoveel oefeningen in zo'n snel tempo achter elkaar te doen en ben bijgevolg een uur lang buiten adem. Dat ben ik niet gewend, en mentaal moet ik mezelf echt oppeppen voor elke set. Vermoeiend. Hopelijk wen ik snel aan dit nieuwe trainingsritme.

Van eiwitten speel ik misschien de perfecte porties binnen, dat kan jammer genoeg niet gezegd worden over de hoeveelheden suiker. Normaal gesproken moet ik die tot een minimum beperken, maar dat is me niet helemaal gelukt. Op dag drie ben ik bezweken voor enkele chocoladetruffels en op dag zes opnieuw voor een suikerwafel met chocoladesaus. Ik troost mezelf dat ik telkens wel gezondigd heb na een stevige sportsessie, wat volgens Koen net iets minder erg is. Oef!