Onze journalist leefde een week zonder afval

Voor mijn tweede poging trek ik naar Content in Leuven, een van de kruideniers die er zijn missie van maakt om verpakkingsvrij te zijn. Gewapend met een boodschappenlijstje en een tiental potjes, kan ik hier wel mijn slag slaan. Het concept is simpel. Je weegt je herbruikbare potjes, waarna je ze kan vullen met allerlei lekkers. Content is zeker niet alleen, ook in andere steden lopen ze al warm voor gelijkaardige concepten, zoals OHNE in Gent, Kabas in Mechelen en Robuust in Antwerpen.

Kiezen is verliezen

Aan noten, granen, linzen, zaden, biologische sappen en pasta's is er geen gebrek in deze winkel. Maar een even uitgebreid aanbod aan groente en fruit, en zuivelproducten als in de supermarkt vind je hier niet. Wie graag kiest tussen tientallen verschillende soorten yoghurt, zal hier zijn gading niet vinden. Maar eerlijk, hoe belangrijk is het dat je net die pot yoghurt met 1,5% vet en 3% eiwit in je winkelkar kan leggen? Bovendien zijn alle producten hier ambachtelijk gemaakt en komen ze rechtstreeks van de boer of producent. Je weet dus dat het geld dat je hier betaalt – dat misschien net wat meer is dan in een discountsupermarkt – bij de juiste mensen terechtkomt.

Planlast

Ook voor mijn lunch op het werk komt er heel wat voorbereiding aan te pas. Snel even naar de supermarkt of de saladebar om de hoek gaan, is geen optie. Want ook hier kan je niet om de plastieken overdaad heen. Huisgemaakte lunch dan maar. Opnieuw moet ik me houden aan een strakke planning. Door onregelmatige uren en drukke agenda sta ik op de meest bizarre uren in de keuken groenten te snijden en quinoa te koken. Het resultaat is telkens wel een gezonde lunch, en nog belangrijker, eentje waarbij geen verpakking aan te pas komt. Die ene dag dat ik er toch niet in slaag om zelf iets te bereiden, kan ik gelukkig nog altijd langs mijn favoriete broodjeszaak met een Boc'n Roll. De mensen achter de toog kijken even raar op wanneer ik deze herbruikbare hoes bovenhaal, maar ik krijg mijn broodje toch mee plus een grote glimlach van de eigenaar.

Missie geslaagd? Niet helemaal, want hoewel ik zelf wel met weckpotten naar de juiste winkel kan trekken, zijn er een heleboel zaken waar ik zelf geen controle over heb. We worden voortdurend overladen met tonnen plastic: reclamefolders, postpakketjes, traktaties op het werk, koekjes bij de koffie in een bar... Er is haast geen ontkomen aan.

Bovendien is een week is niet voldoende om afvalvrij te leven, want je moet echt een nieuwe levensstijl aanleren. Een zero waster worden, is meer dan hippe salads in a jar mee naar het werk nemen. Ook verzorging- en schoonmaakproducten moeten plaats maken voor ecologische varianten. Voorlopig zie ik mezelf nog niet meteen mijn eigen tandpasta maken. Maar geef me nog even tijd. Stap voor stap, toch?

Heleen De Bisschop