Catherine Frot brengt baby's ter wereld en ontmoet Catherine Deneuve in 'Sage femme'

Valse kat in ‘Marguerite', presidentiële chef-kok in ‘Les saveurs du Palais' of eenzame verkoopster in ‘Odette Toulemonde'. Catherine Frot geeft zich altijd voor de volle 100% in haar rollen. En met succes, want ze is een van de populairste Franse actrices van haar generatie. Nu is ze voor het eerst op het grote scherm te zien aan de zijde van Catherine Deneuve, in ‘Sage Femme'. En voor die hoofdrol leerde ze bevallen!
door
Jelle
Leestijd 4 min.

Kende je Catherine Deneuve al vóór de opnames?

Catherine Frot: "Nee, helemaal niet. Ze speelt een dubbelrol in de film. Haar personage beweert een Hongaarse prinses te zijn, terwijl ze eigenlijk de dochter van een conciërge is. Dat dualisme vond ik ook bij Catherine terug. Ze is heel concreet en eenvoudig. Ver weg van het prinsessenleven dat je verwacht."

Je rol is erg menselijk en bescheiden. Hoe heb je die eenvoud bereikt?

"Zo stond het in het scenario. Het personage moest subtiel evolueren tussen de schaduw en het licht. Het is een vrouw die uitgeblust is. De materniteit gaat sluiten, ze is heel kritisch over de toekomst van het milieu, haar zoon verlaat het huis, ze heeft geen man… Tot ze op een dag dat telefoontje krijgt van Béatrice. De kern van de film is hoe ze haar trauma's verwerkt. Ze verloor eerst een vrouw aan wie ze gehecht was geraakt, de maîtresse van haar papa. En kort daarna haar vader zelf. Ze bewandelt het pad van de vergeving. Daar moest ik op focussen."

Wat draagt het feit dat ze vroedvrouw is bij tot je personage?

"In deze film mogen we grote woorden gebruiken en praten over geboorte, dood en transmissie. Dat ze vroedvrouw is, is het voedsel voor de film. Ze is heel toegewijd aan haar job. Ik heb een paar vroedvrouwen ontmoet en dat waren allemaal buitengewone, onbaatzuchtige vrouwen. Ze krijgen constant te maken met geboortes, maar ook met de dood. Precies daarom kan mijn personage zich zo goed ontfermen over de stervende Béatrice. Voor mij is het een film over moederschap."

De geboortescènes zien er heel echt uit…

"Dat zijn ze ook! Ik heb echt een vrouw helpen bevallen. In het begin wou ik niet. Ik zei tegen Martin Provost (de regisseur): ‘Ik moet dat eerst eens in het echt zien. Pas dan kan ik je zeggen of ik ertoe in staat ben.' Ik heb dus een geboorte bijgewoond en het was prachtig. Ik was bang en had niet verwacht zoiets moois te zien (lacht). Daarna heb ik wat lessen gevolgd met bevallingsdeskundigen. En tijdens de opnames was de camera op mij gericht. De echte vroedvrouw stond naast me, maar ik bracht de baby's ter wereld!"

Hoe heb je dat klaargespeeld?

"Ik was compleet onbewogen. Op dat moment was ik een vakvrouw. Maar het was een ongelofelijke ervaring. Niet als actrice, maar als vrouw."

Voor 'Marguerite' van Xavier Giannoli moest je vals leren zingen. Hoort leren bij jouw manier van acteren?

"Het hoort bij de job. Je speelt iemand anders, dus je moet je wel investeren. Ik vertolkte ooit een pianovirtuoze en moest een heel moeilijk stuk leren spelen. Ik kon wel wat piano, maar het was een ongelofelijk snel stuk. Ik heb geleerd het er levensecht te laten uitzien met mijn handen, terwijl ik eigenlijk alleen mijn duim en pink gebruikte. Ik kreeg een paar hulpmiddeltjes en het werkte."

Als haar zoon zegt dat hij ook vroedvrouw wil worden, is de eerste reactie van Claire: “Maar dat is een job voor vrouwen!” Meestal is het andersom…

"Dat bewijst ook dat ze de wereld om zich heen niet ziet veranderen. Ze ziet niet hoe snel het gaat. De materniteit is een babyfabriek geworden. De codes zijn niet meer dezelfde. De wereld verandert en da's normaal. Niet altijd in de richting die we willen, maar je moet het ermee doen. Binnenkort zeggen we niet meer ‘vroedvrouw', maar ‘verloskundige'."

Denk je dat een man vroedvrouw kan zijn?

"Ik heb er nog geen gezien, maar ik weet dat ze bestaan. Als je net als ik een materniteit in detail ziet, dan besef je dat als een man bij een bevalling betrokken is, hij een arts is. Een specialist in bevallingen, dat wel, maar in de hiërarchie hebben mannen de hoge postjes. Vrouwen zijn vaak niet meer dan de ‘helpende handjes', dat heb ik wel gemerkt."

Wat heeft deze film jou geleerd als actrice en als vrouw?

"Ik heb gewerkt met iets waar ik niet vaak de kans toe krijg: nederigheid, bescheidenheid en de kleinheid van iemands leven. Ik heb nog maar zelden het gevoel gehad zo ver te gaan."

Elli Mastorou @cafesoluble