Pendelaar Emma Daeleman: "Ik trek rare kwieten aan"

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Emma Daeleman, een 21-jarige studente Communicatiemanagement.

ZICHT

Ik word heel erg aangetrokken door flashy dingen, zoals bijvoorbeeld kledij met felle patronen of glitter. Na mijn middelbare studies heb ik een jaar in Panama gewoond, waar de mensen altijd zomerse kleuren dragen door de warme temperaturen. Die zotte, uitbundige stijl maakte mij goedgezind. In België is het weer vaak grauw, waardoor mensen zich daarnaar kleden.

GEHOOR

Ik hou van drukte, lawaai, gebabbel. In Panama rijden oude Amerikaanse schoolbussen die aangekleed zijn met discolichten en graffiti, en waarin een DJ luide muziek draait. De banken zijn eruit gehaald, maar toch zit je met tien passagiers op elkaar geplakt. Een weinig verantwoorde vervoerswijze, maar verdraaid plezant!

SMAAK

Als ik op restaurant ga, kies ik altijd voor Aziatische keuken. In Azië heb ik enkel nog maar Sri Lanka gezien, maar ik zou graag naar Vietnam reizen om daar alles te kunnen proeven. In Antwerpen heb je een klein Chinatown in de buurt van het station waar je heerlijk verse noedels kunt eten. Achter de soms groezelige ruiten staat je altijd een verrassing te wachten!

REUK

De geur van gebak is voor mij het toppunt van huiselijkheid. Veel mensen hebben een te druk leven om lang in de keuken te staan, maar mijn moeder bakt elke week wel iets anders. Voor mij is dat vanzelfsprekend, ook al is er geen speciale gelegenheid. Het liefst van al eet ik de gateau van mijn oma, een oldskool taart met crême au beurre als topping en chocolade aan de rand.

TAST

Ik voel graag authentieke stoffen op mijn huid. Tijdens het shoppen ga ik op zoek naar stuks in echt leer of 100% katoen, als mijn budget het toelaat. Het merk doet er voor mij niet toe, maar wel de kwaliteit. Een synthetische stof als polyester is vaak synthetisch geladen en plakt al snel omdat je erin zweet.

ZESDE ZINTUIG

Hoe ouder ik word, hoe makkelijker ik een praatje sla met onbekenden – uit welk milieu dan ook. Dat kan oppervlakkige smalltalk zijn, maar zo'n korte babbel kan iemand zijn dag maken. Op de bus ben ik altijd het meisje naast wie ‘de rare kwiet' komt zitten, maar dat vind ik helemaal niet erg. Je zou verbaasd zijn over de persoonlijke verhalen die ik zo te horen krijg.

Tekst en foto Charlotte De Cort