Paralympische Spelen - Marieke Vervoort: "In België schaf je euthanasiepapieren niet in winkel aan"
Gezien de internationale media-aandacht voor Marieke Vervoort en haar standpunt ten opzichte van euthanasie, besliste het Belgisch Paralympisch Comité (BPC) zondag tijdens de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro een persconferentie over het onderwerp te beleggen. "Het is niet alsof je in België euthanasiepapieren zomaar kan aanschaffen in de winkel", zo verklaarde Vervoort. Vervoort, die aan een progressieve spierziekte lijdt, herhaalde dat ze in 2008 haar euthanasiepapieren al in orde heeft gebracht, en dat dit haar rust geeft.
"Ik ben erg onder de indruk dat zoveel mensen mijn verhaal willen horen", stelde 'Wielemie' in het Engels voor de talrijk opgedaagde journalisten in de perszaal in het Olympic Aquatics Stadium. "Voor alle duidelijkheid, ik zal na Rio absoluut niet overgaan tot euthanasie. Ik stop enkel met topsport, want het is te zwaar voor mijn lichaam. Als het moment komt dat ik meer slechte dan goede dagen heb, dan heb ik mijn euthanasiepapieren bij de hand. Na de Paralympische Spelen ga ik genieten van elk moment, met vrienden en familie."
Verschillende journalisten wezen erop dat euthanasie een heikel onderwerp is in vele landen. "Ik hoop dat euthanasie niet beschouwd wordt als moord. Als ik die papieren niet had, dan had ik me allang van het leven beroofd. In België wordt niet zomaar overgegaan tot euthanasie. Je moet door een hele procedure gaan om je papieren in orde te krijgen. Ik hoop dat door mijn verhaal de discussie in andere landen op gang kan komen om euthanasie toe te laten. Daar zijn mensen met mijn aandoening momenteel minder goed af. Volgens mij zouden er minder zelfdodingen zijn, als meer landen euthanasie zouden aanvaarden."
"Met mijn progressieve ziekte is er geen weg terug. Mijn zicht gaat steeds verder achteruit. Enkele jaren geleden kon ik nog mooie kunstwerken maken, dat gaat nu niet meer. Soms heb ik zoveel pijn, dat ik flauwval. Ik ben bang voor wat komen zal, maar dankzij mijn papieren vind ik rust. Toch zie ik dat ik mijn grenzen steeds meer kan verleggen. Dus ik weet nog niet wanneer ik precies zal overgaan tot euthanasie."
Komende zaterdag verschijnt Vervoort voor de laatste keer op de piste, voor de 100 meter. "Ik zal zo hard rijden als ik maar kan. Ik denk dat ik zal huilen, want het is de laatste keer dat ik in mijn wheeler zal zitten. Maar wanneer het stopt, komt er iets in de plaats. Ik denk dat ik motivatiespeeches zal geven. En waarom zou ik dat niet buiten België ook doen? Ik hoop dat ik veel mensen kan inspireren met mijn verhaal", besloot de rolstoelatlete uit Diest, die zaterdag zilver behaalde op de 400 meter (T52).
bron: Belga