Waarom is een papiersnee zo pijnlijk?

Een papiersnee is de perfecte misdaad. Het wapen is onopvallend, de snee staat er voordat het slachtoffer iets doorheeft en bovendien doet het verdomd veel pijn. Maar hoe kan een onschuldig blad papier zoveel pijn veroorzaken? De wetenschap heeft een verklaring. 
door
Kevin
Leestijd 2 min.

Voor dr. Hayley Goldbach is er anatomische verklaring: nergens in het lichaam liggen er meer pijnreceptoren dan in de vingers, wat de scherpe pijn van het sneetje deels verklaart. "Al zou een papiersnee in het gezicht of op de genitaliën ook een pijnlijke zaak zijn", verklaart dokter Goldbach aan BBC Future. Dezelfde snee zo een pak minder pijnlijk zijn op je armen of benen.

"Met onze vingertoppen verkennen we wereld en voeren we kleine, delicate taken uit. Het houdt dus steek dat ze een heleboel zenuwuiteinden bevatten, als een soort veiligheidsmechanisme", vervolgt de professor van UCLA. Wanneer je iets vastneemt met je handen dat schadelijk kan zijn, zoals bijvoorbeeld een gloeiend hete pan, dan is het belangrijk dat je zo snel mogelijk reageert. De gevoeligheid is in feite een extra zetje om de hersenen in actie te duwen.

Maar er zit ook meer venijn in een stukje papier dan je zou denken. "Een papiersnee is niet zo netjes als het lijkt. De rand van het papier lijkt misschien glad, maar is in feite gekarteld", verduidelijkt Ferris Jabr van Scientific American bij Metro UK. "Een papiersnee is de mee te vergelijken met een wonde door een zaag dan door een mes."

Een papiersnee beperkt zich ook niet tot die eerste pijnscheut. Enkele dagen nadien voel je dat kleine wondje nog steeds. Dat komt omdat het papier niet diep genoeg snijdt. "Een papiersnee gaat door de bovenste huid, anders zou je niets voelen. De bovenste huidlaag bevat immers geen zenuwuiteinden", aldus Goldbach. Maar omdat het wondje relatief oppervlakkig blijft, begint het niet te bloeden.

De afwezigheid van bloed is op zijn beurt verantwoordelijk voor meer pijn. Bij een gewone wond stolt het bloed en vormt het een korstje. Bij een papiersnee blijft het letsel en alle receptoren blootgesteld aan de omgeving, tenzij je er plakker aanbrengt.

Volgens Goldbach is dit geen sluitende theorie, maar wel een aannemelijke hypothese. Die bewijzen zal misschien moeilijk zijn, omdat je dan op zoek moet naar proefpersonen die bewust het vervelende wondje willen oplopen.

Foto Wikimedia Commons / L. Facun