Proces terreurcel Verviers - Advocaat Arshad betwist leidende rol van zijn cliënt

door
Belga
Leestijd 2 min.

Op het proces rond de terreurcel van Verviers heeft advocaat Anthony Rizzo, die beklaagde Mohammed Arshad verdedigt, een straf met uitstel gevraagd voor zijn cliënt, lager dan de federale procureur had geëist. De advocaat betwist de leidende rol die zijn cliënt zou hebben gespeeld. De pleidooien voor de correctionele rechtbank van Brussel gingen met een uur vertraging van start. De beklaagden werden vanwege een bomalarm, voor openingstijd van het Justitiepaleis, later dan gewoonlijk overgebracht vanuit de gevangenis. Arshad, die toegaf dat hij meehielp met de voorbereidingen van de terreurcel, speelde volgens zijn advocaat niet de leidende rol waarvan hij beschuldigd wordt. "Hij kreeg instructies, moest bijvoorbeeld het appartement huren", zei Anthony Rizzo in zijn pleidooi. "Maar uit afgeluisterde telefoongesprekken blijkt dat hij geen invloed had. Ze lachen zelfs met hem, er wordt hem amateurisme verweten. Uiteindelijk wordt hij uitgesloten, moet hij naar een andere groep, weliswaar pas op 14 januari, een dag voor de politieraid. Hoe kan hij dan een leider zijn?"

Donderdag werd nog 18 jaar cel geëist voor Arshad, die volgens de federale procureur nog steeds een gevaar zou betekenen. Er werd onder meer verwezen naar uitspraken na zijn arrestatie. Zijn advocaat zei maandag dat zijn "soms arrogante" houding te maken heeft met een "moeilijke detentie". Zo verblijft hij sinds de recente terreuraanslagen in een isoleercel.

Anthony Rizzo voegde eraan toe moeite te hebben met de hoogte van de straf. Hij hekelde dat de federale procureur in zijn requisitoir regelmatig verwees naar de aanslagen in Parijs en Brussel. "Je kan hem, het manusje-van-alles in Verviers, niet verwijten dat hij daarvoor enige schuld treft."

De advocaat vroeg Arshad perspectief te bieden via een straf met uitstel, door te argumenteren dat hij, toen hij zich in Syrië aansloot bij IS, dat niet om "destructieve" redenen deed. Volgens hem had hij andere, positieve beweegredenen. Zo deed hij dat uit een vorm van solidariteit met een moslimbevolking die leeft onder een dictatoriaal regime, en was hij op zoek naar een andere manier van leven.

bron: Belga