Jamie Lawson: "Soms heb je maar één kans in het leven"

Tien jaar na zijn keuze voor een carrière als professioneel muzikant heeft de Britse roodharige singer-songwriter Jamie Lawson eindelijk zijn eerste grote platendeal te pakken bij Gingerbread Man Records. Toevallig het nieuwe label van die andere Britse roodharige singer-songwriter, Ed Sheeran. Daarmee bewijst Lawson dat de aanhouder wint, al neemt hij z'n succes met singles als ‘Wasn't expecting that' zelf duidelijk met een korreltje zout.
door
Mare
Leestijd 3 min.

Bescheidenheid hoeft ambitie immers niet in de weg te staan. Zo werd Lawsons genrekeuze deels bepaald door praktische overwegingen, een gitaar is namelijk eenvoudig te vervoeren. Zijn professionele keuze werd dan weer ingegeven door een gebrek aan alternatieven, omdat hij naar eigen zeggen weinig andere talenten heeft naast muziek maken. Maar dat weerhield hem er niet van om tien jaar lang met een niet aflatende vastberadenheid in kleine, donkere zaaltjes te spelen voor tien man en een paardenkop. Als het meezat, tenminste.

Jamie Lawson: "De muziekbusiness is een gekke wereld. Ik slaagde erin om genoeg geld te verdienen om rond te komen, maar het heeft bijna tien jaar geduurd voordat ik eindelijk doorbrak. Erg frustrerend, maar ik had geen plan B. Dus bleef ik koppig doorgaan. Soms moet je jezelf geen keuze geven in het leven."

Heeft dat gebrek aan succes je ego geen deuk gegeven?

"Zelfvertrouwen is iets geks. Enerzijds heb ik altijd al in m'n muziek geloofd en was ik ervan overtuigd dat ik op een dag mijn publiek wel zou vinden, anderzijds kan ik compleet in zak en as zitten wanneer iemand me de grond in boort. De lijn tussen zelfvertrouwen en onzekerheid is bij mij erg dun."

Het afgelopen jaar is je leven nogal drastisch veranderd. Je hebt een nummer 1- hit gescoord in Groot-Brittannië en je publiek groeide bij elk optreden. Hoe voelt dat?

"Het werd hoog tijd dat het succes stilaan zou komen, maar er is niets wat je er echt op kan voorbereiden. Je kunt je wel inbeelden hoe het is om op een grote televisieshow te spelen, maar er is geen enkele manier om ervoor te oefenen. Ik heb bijvoorbeeld zelf in Ellen Degeneres haar show gespeeld, die door miljoenen mensen gevolgd wordt. Behoorlijk intimiderend, en je hebt maar één kans. Dat is nogal overweldigend."

Je bent de eerste artiest die tekende bij Gingerbread Man Records, het label van Ed Sheeran. Hoe is hij jou op het spoor gekomen?

"We zijn elkaar vijf jaar geleden al tegengekomen, lang voordat Ed wereldberoemd werd. Maar al snel verloren we elkaar uit het oog. Tot ik uit het niets een bericht van hem kreeg met de vraag om z'n voorprogramma voor mijn rekening te nemen. Daar moest ik uiteraard geen twee keer over nadenken. Intussen durf ik hem gerust te beschouwen als een vriend, hoewel onze vriendschap vooral gebaseerd is op onze gezamenlijke passie voor muziek."

Je hebt niet alleen in het voorprogramma van Ed Sheeran gespeeld, maar ook in dat van One Direction. Is dat aanpassen?

"Ed en ik zitten volledig op dezelfde golflengte wat muziek betreft. Bij een boysband zoals One Direction is het iets langer zoeken naar gelijkenissen. Toch was het publiek ook bij hen laaiend enthousiast. Ze hebben m'n single ‘Wasn't expecting that' van de eerste tot de laatste nooit meegezongen. En de rij voor de meet & greet was ook verbazend lang. Zo zie je maar, dat je je eigen publiek op de meest onverwachte momenten kunt tegenkomen."

Mare Hotterbeekx

Jamie Lawson speelt op 18/05 in de Botanique te Brussel.