An Pierlé: "Soms helpt het om eens goed kwaad te worden"

Kan je een album dat werd vormgegeven rond een heus kerkorgel op het einde van de rit omschrijven als een avontuurlijke popplaat? Het net verschenen ‘Arches' van An Pierlé resulteert in een volmondig ‘ja' en is weer een nieuwe stap in haar eigenzinnige parcours.
door
Mare
Leestijd 3 min.

"Toen ik tijdens Odegand in 2012 stadscomponiste was, kreeg ik de kans om op het orgel van de Gentse Sint-Jacobskerk te spelen. Een zeer lijfelijke ervaring die diep onder mijn vel kroop. Ik voelde al snel dat dit verhaal ooit een vervolg zou krijgen. Ik had ondertussen de songs voor het tweeluik ‘Strange Days/Strange Ways' in elkaar gebokst en er volgde eind 2013 een tournee langs verschillende kerken. Het idee voor een plaat met songs gebouwd rond een kerkorgel kreeg zo stilaan meer en meer vaste vorm."

De fundamenten van de songs voor ‘Arches' – het eerste deel van een tweeluik want ‘Cluster' verschijnt ergens na de zomer – werden in de Sint-Jacobskerk opgenomen met de hulp van een regelrechte ‘orgelfluisteraar'.

"Inderdaad, zo kan je Karel de Wilde terecht omschrijven. Heerlijk dat zo'n jonge gast zich verdiept in de wereld van kerkorgels en ondertussen de blik naar de moderne muziekwereld helemaal intact laat. De opnames vonden ‘s nachts plaats in de kerk in oktober. Het was nog net doenbaar qua temperatuur en vochtigheid, anders heb je een ontstemd orgel. Op de achtergrond hoor je het gezucht van de al dan niet slapende binnenstad. Magische momenten, maar het vraagt wel een bepaalde focus en ‘state of mind'."

Spelen in kerken is qua akoestiek een nachtmerrie en zo'n orgel moet je als een soort rodeorijder weten te temmen om het klankgewijs naar je hand te zetten. Een moeilijke oefening?

"Het was inderdaad een hele zoektocht. Ik herinner me dat we tijdens een soundcheck ooit zeer te spreken waren over de klank. Maar toen er 's avonds zo'n achthonderd man in de kerk zat, bleef er niets meer over van het originele klankbeeld. Daar leer je snel van. We hebben dan een kleine tournee gedaan in verschillende kerken om ervaring op te doen over akoestiek en ruimte. Als het kerkorgel niet de klank gaf die we in gedachten hadden, schakelden we over op een elektrisch orgel, ook al is dat minder overweldigend. Op de plaatsen waar we deze plaat gaan voorstellen, hebben we dan ook eerst gekeken en geluisterd hoe het orgel klinkt in de zaal."

Ik kan me voorstellen dat het opnametechnisch geen sinecure is om zo'n groot orgel te beheersen. Heb je veel bijgeleerd?

"Als producer en als muzikant moet je grenzen blijven verleggen. Zolang die creatieve en technische honger aanwezig is, zal er ook altijd een evolutie te bespeuren vallen. Bij opener ‘Feel For The Child', een van de eerste songs die ik voor deze plaat geschreven heb, hoor je de verwondering die de grandeur van het orgel en de locatie probeert te vatten. Maar gaandeweg besef je dat je niet alle registers van zo'n enorm instrument hoeft te gebruiken. En je leert ook creatief om te springen met beperkingen."

Heb je ook als zangeres moeten opboksen tegen de brutale gandeur van het orgel?

"Het was best leuk om hoog uit halen wanneer het nodig was en de kracht in je stem op te zoeken. (lachend) Soms helpt het om je eens goed kwaad te maken in bepaalde songs, terwijl andere nummers weer die ingetogenheid nodig hebben om de juiste impact te hebben. Ik heb enorm veel bijgeleerd als zangeres."

Dirk Fryns

Uit bij Helicopter/PIAS. An Pierlé speelt live op 12/05 in de Dominicaanse Kerk in Brussel.