Daarom word je slaperig op de trein

Voor de pendelaars onder ons klinkt het ongetwijfeld bekend in de oren: op de trein, tram, bus of metro bijna je halte missen door in slaap te vallen. Maar hoe komt het eigenlijk dat we sneller onze ogen sluiten wanneer we met het openbaar vervoer reizen? Elle.com vroeg slaapdokter Dr. Michael Breus, diplomaat van de American Board of Sleep Medicine, om meer uitleg.
door
Jolien
Leestijd 2 min.

Volgens dokter Breus is de groep die dit fenomeen herkent, onder te verdelen in twee categorieën. Onder de eerste categorie vallen mensen die last hebben van het Sopite-syndroom, een neurologische aandoening die ervoor zorgt dat je sneller moe en uitgeput wordt als je lang in beweging bent. Dat verklaart waarom sommige reizigers, die de nacht voordien goed geslapen hebben, nog steeds in slaap vallen.

De tweede categorie bestaat uit mensen die met een slaaptekort kampen. Wanneer deze personen zich in een omgeving bevinden waar ze relatief weinig stress ervaren en nauwelijks afgeleid worden, zoals in een trein, bus, tram of metro, worden ze sneller slaperig.

Ben je niet zeker tot welke groep je behoort? Iemand die te weinig slaap heeft gehad, drukt onmiddellijk op de snooze-knop wanneer de wekker gaat. Als je binnen vijf minuten na je alarm een natuurlijk wakker gevoel ervaart, heb je voldoende slaap gehad en zou je dus niet de behoefte hebben om te snoozen.

Op één moment gedurende de dag is het echter wel geoorloofd om wat slaperig te worden, namelijk tussen 13 en 15 uur 's middags. Je lichaamstemperatuur ervaart dan een kleine dip, waardoor je lichaam het signaal krijgt om melatonine te gaan produceren. Doordat er meer melatonine vrijkomt, ga je je iets slaperiger voelen.

Indien je je een dutje onderweg echt niet kan permitteren, dan raadt slaapdokter Breus aan je plaatsje af te staan en recht te blijven staan, wat het slapen bemoeilijkt. Ook zou het helpen om een gesprek aan te knopen met een reisgezel. Een goede reden dus om niet langer via Kiss & Ride met die knappe medereiziger te communiceren, maar ineens de koe bij de hoorns te vatten en die persoon aan te spreken!

Foto Pexels